Het hotel Byblos***** is al 50 zomers lang synoniem van glamour. Het beroemdste hotel van Saint-Tropez is een soort enclave in een dorp waar de huisjes met hun rode dakpannen en de gevels met hun pastelrode, gele en blauwe kleuren trapsgewijs verspreid liggen van de citadel met Moorse invloeden tot op de Place des Lices. Het zwembad voegt een extra blauw accent toe aan het immer opgewekte humeur van de bewoners. Er staat zelfs een eeuwenoude olijfboom en er zijn de plekken met de welluidende namen, zoals Le Hameau en La Bastide…
Door Manoëlle Sepulchre
Het avontuur van de Byblos start in de jaren 60 toen Jean-Prosper Gay-Para, een rijke Libanees en eigenaar van heel wat hotels in Beiroet, op het idee kwam om in Saint-Tropez het (paleis)hotel van zijn dromen te bouwen. Hoewel de Place des Lices slechts een petanqueworp verwijderd is, staat het los van de stadsdrukte. Gay-Para liet zich inspireren door de mediterrane culturen om zijn hotel een aparte ziel te geven. Zo combineerde hij oosters antiek met decoratieve panelen in Vallauris keramiek. Hij doopte zijn hotel Byblos, zoals de Fenicische havenstad, en smeekte de bescherming van de goden af door als embleem de ontvoering van de Fenicische prinses Europa door oppergod Zeus te kiezen.
Brigitte Bardot was toen net op huwelijksreis met Gunther Sachs. Zij wijdde het hotel in, terwijl Mireille Darc meter was van de openingsavond in mei 1967. Bij de duizend genodigden onder meer Françoise Sagan, die zich liet vergezellen door Jacques Chazot, Juliette Gréco en Michel Piccoli, Bernard en Annabel Buffet, Eddy Barclay… Kortom: het kruim van de jetset. Het was het eerste feest van een lange reeks die het dag- én nachtleven van de Byblos zou bepalen. Voor Jean-Prosper Gay-Para liep het verhaal minder leuk af. Amper enkele maanden na de opening werd hij door geldproblemen gedwongen om zijn paleishotel te verkopen. De nieuwe eigenaar werd Sylvain Floirat, een zakenman die Europe 1 grootmaakte en ook een belangrijke rol speelde in het succesverhaal van het latere Matra. Vandaag is de Byblos nog altijd in het bezit van zijn familie. Dit is de plaats waar Mick Jagger in het huwelijk trad met Bianca Perez en waar Michel Polnareff en Eddy Mitchell dezelfde piano bespeelden – de ene ’s morgens, de andere ’s namiddags.
De Byblos is zoals een goede wijn: beter met de jaren
Vijftig jaar later ademt deze plek nog altijd dezelfde sfeer uit. Ook al oogt het hotel nu moderner dan vroeger en heeft het zichzelf uitgerust met de modernste technologieën: het behoudt zijn uniek en onmiskenbaar cachet. De nieuwe generatie kamers en suites is nog groter en nog glamoureuzer. Ze zijn modern ingericht en voorzien van alle snufjes voor een cliënteel dat vertrouwd is met de tophotels van deze wereld. Bijzonder geslaagd is de nieuwe suite Missoni Home, die speciaal voor de 50e verjaardag van de Byblos werd ingericht door Rosita Missoni. Deze ontwerpster deelt met de familie Chevanne de liefde om gasten te ontvangen. Zij verkende alle denkbare kleurharmonieën om haar eigen stempel te drukken op de grootste suite van het hotel (180m²).
——————————-
Tempel van Tropeziaanse nachten
De Byblos heeft de duurste vierkante meters aan de Azurenkust, namelijk de VIP-corner in de Caves du Roy. Op deze 20 tot maximaal 25 m² zoeken de rich & famous elkaar op. Het is een unieke ‘VIP-concentratie’ met zowel kinderen van, topmodellen, gekroonde hoofden en industriëlen. Voor de anderen… is er de grote zaal. Een van de vaste rituelen is verbonden aan de zomermaanden. Vanaf middernacht verdringen zich rond de buitenmuren telkens zo’n 400 nachtbrakers. Zij wachten soms uren om naar binnen te mogen. Een paar uitverkorenen per keer. Zij zijn de ‘anoniemen’ uit de rechtse rij. De linkse rij is voor de beroemdheden. Alleen maar om dit spektakel te aanschouwen, schuiven sommigen soms aan tot de ochtenduren. Tijdens het wachten analyseren zij de reclames op de luxevitrines van Saint-Tropez, want die zijn perfect gepositioneerd onder de blauwe regen van het ‘most jetset’-straatje ter wereld.
Vijftig jaar later zweeft de ziel van deze tumultueuze legende meer dan ooit over het hart van deze mythische club die deze zomer zijn nieuwe architectuur zal prijsgeven naar een ontwerp van François Frossard.