Zowel in de zomer als in de winter is het vrij rustig in de Yukon, een gebied in het noordwesten van Canada. Nochtans is dit niet alleen een originele, maar vooral ook een bijzonder fascinerende reisbestemming. Wij drukten er de sporen van de beruchte goudzoekers uit de 19e eeuw tijdens een ronduit pittoreske ‘back in time’.
Door Pierre Wiame
Whitehorse ligt op zo’n 9 uur vliegen van Brussel. De eerste aanblik is meteen raak, want we rijden al snel over de Alaska Highway, de mythische verkeersader die deze Noord-Canadese provincie doorkruist. De hoofdstad zelf heeft a priori weinig te vertellen en te tonen, behalve dan de majestueuze Yukon die eromheen loopt. Dat is geen enkel probleem, want onze focus ligt elders. Door de lectuur die we vooraf hebben verslonden, drijven onze gedachten nu al weg naar wegen zover het oog reikt, uitgestrekte bossen met bruine of – in de gevaarlijkste versie – grizzlyberen, schitterende en onvergetelijke landschappen waar je de nabijheid van de poolcirkel kan voelen en waar je gedachten bij momenten op hol slaan.
Het is begin augustus en de herfst doet stilaan zijn intrede. Een goede maand geleden heeft de zonnewende ervoor gezorgd dat de noordelijke Canadezen dankzij de pooldagen van de middernachtzon kunnen genieten. In oktober zal het al sneeuwen, maar dat is niets vergeleken met december en januari. Dan zal het kwik zakken tot min 30°C en zelfs min 40°C, en duren de nachten zo lang dat de dag zich laat samenvatten in 5 ijzige uren. In de zomer daarentegen is het er zacht en bloemrijk, en nodigt het heldere licht uit tot roadtrips.
Wij rijden een romantisch gebied en filmisch kader binnen, want de grote minerale en organische gebieden van de Yukon vallen op door hun avontuurlijk karakter. In deze omgeving werden dan ook al heel wat rampenfilms en drama’s opgenomen, want dit gebied stelt zich soms heel vijandig, vernietigend en beangstigend op tegenover mensen die er de weg kwijtraken en op overleven zijn aangewezen. Vandaar dat de Yukon fascineert, ook al omdat de winter en het noorderlicht het beeld oproepen van een tocht met sledehonden en van gezellige avonden bij het schijnsel van enkele lampen en een houtvuur.
In Yukon kan je niet zonder auto om de uitgestrekte wegen te verkennen en het gevoel op te zoeken van alleen te zijn op de wereld. Heel wat bezoekers gaan er op avontuur in de wilde contreien omdat ze gefascineerd zijn door dat wonderlijke tijdperk op het einde van de 19e eeuw dat zoveel inspiratie leverde voor filmscenario’s: de beroemde ‘Goldrush’.
In Whitehorse bevinden we ons in Klondike. Hier ligt de bakermat van de Eerste Generaties. We schrijven augustus 1896 wanneer de ontdekking van het kostbare metaal in het heldere water van de beekjes horden amateurzoekers lokt die ervan dromen om schatrijk te worden. De goudrush zou voor de meesten eindigen in een desillusie, maar zij drukte wel haar stempel op het gebied. Meer dan een eeuw later getuigen de toeristisch geworden curiositeiten daar nog altijd van, zoals de White Pass & Yukon Route Railroad. Deze spoorlijn die naast de Amerikaanse grens loopt en destijds de bijnaam ‘The Railway built of gold’ droeg, verbond in den beginne Whitehorse met Skagway in Alaska. Er waren duizenden mannen en 450 ton explosieven nodig om deze heilige weg door het gekartelde landschap te voeren en duizelingwekkende bergkloven en -rivieren te overwinnen. Vandaag blijft er enkel een toeristisch stukje van over. We stappen op in Fraser voor een fantastische reis aan boord van een wagon met houten banken en stalen platformen. De beelden zijn fantastisch, met twee uur lang een verbluffend schouwspel van rotsen, blauwe meren en puntige rotsen, met daarboven witte wolken als rookpluimen. Het piepend konvooi, dat vaak de rand van de afgrond opzoekt, doorkruist dit kleurrijke landschap via tunnels en ontelbare ‘mecano’-bruggen waar reizigers met hoogtevrees beter niet naar buiten kijken. Het eindpunt ligt in het hypertoeristische Skagway en in ‘Welcome in America’. Je moet er je paspoort laten afstempelen, zelfs voor een verblijf van amper enkele uren. In de zomer adem je op de ‘Broadway avenue’ de frisse bries van de Noordelijke Stille Oceaan in. Deze winkelstraat leeft elke dag op wanneer de cruisepassagiers hun pakketboten verlaten om aan te schuiven voor een ‘fish and chips’. Het is een prachtige setting: al die houten en extravagante winkeltjes op een rij – het lijkt wel een film. We lopen instinctief binnen in de ‘Yukon Heath’s Popcorn Emporium’: een megafabriek van popcorn met een rood logo, waar de maiskorrels op grote schaal worden opgeblazen om ze daarna met 23 smaken aan te kleden.