Wanneer we het over gezondheid hebben, denken we bijna automatisch aan ontgiftende sapjes, onschuldige quinoapannenkoekjes met agavestroop en een jogging door de vroege ochtenddauw.
Door Elisabeth Clauss
Tot daar de beknotte visie van een dagelijkse ‘healthy reality’ die geen rekening houdt met de meest essentiële beginselen van de gezondheid vanuit het functionele oogpunt: de mentale gezondheid. Als we op een selder zuigen om ons leven te erotiseren, gaan we dan niet voorbij aan het plezier van het sap zelf? Ik hoor de aanhangers van gezonde voeding en ‘regelmatig sporten’ nu al protesteren dat we wel degelijk lekker en goed kunnen eten zonder ons evenwicht in gevaar te brengen. Maar dat klopt niet. Zo zal havermout, zelfs in zijn zuiverste bio-versie, gemengd met dadels van topkwaliteit en afgewerkt met geraspte rauwe cacao nooit even lekker zijn als een chocoladegebakje met pistache banketbakkerscrème. En als u het daar niet eens mee bent, dan is het donkere kantje van deze grap u ontgaan. Wanneer we de decennia aaneenrijgen als de parels van een halssnoer van de halve eeuwigheid, en we dat doen zonder drinken, roken, het genieten van volvette kaas, zonder al die leuke dingen die dik maken of gewoonweg illegaal zijn: dan verlengen we zonder twijfel onze levensverwachting.
Om een goede morele en emotionele gezondheid te behouden die eigenlijk ook de fysieke gezondheid bepaalt, kunnen we maar beter politiek correct subversief blijven. Zo kan een stiekeme sigaret aan het raam met een koud drankje van 40° terwijl iedereen thuis in slaap ligt heel goed een yogasessie vervangen. Mediteer op de deugden van een slapeloze nacht vol dans; een gevoel dat vergelijkbaar is met ontwaken bij het geluid van Tibetaanse schalen. Is alles een kwestie van evenwicht? Natuurlijk is dat zo en u hebt voldoende kilometers op uw pacemaker staan om het te weten. Zolang we ’s ochtends maar weer wakker worden bij het kraaien van de haan…