Net als de mensen zijn ook onze huisdieren in de winter gevoeliger voor vocht en kou. Wie last heeft van artrose, voelt dat dan een beetje meer. Ww hond of kat wordt ouder, is ’s morgens wat stijver wanneer hij uit zijn mand komt en heeft meer tijd nodig om zijn normale souplesse terug te vinden. Lopen en springen: het gaat plots allemaal wat moeizamer…

Door Patricia Massange

De reden ligt wellicht voor de hand. Mede door de leeftijd of door een aangeboren aanleg is bij de hond of kat door de jaren heen een probleem van gewrichtsartrose ontstaan. Artrose is een progressieve aandoening van het kraakbeen. Het treft zowel honden als katten en zet zich vast op elk gewricht. Het kenmerkt zich door de progressieve afbraak van het kraakbeen dat zich in de gewrichten bevindt waar het als een soort stootkussen fungeert. Ellebogen, knieën, heupen en schouders: geen enkel gewricht wordt gespaard…

Primaire artrose : treft heel wat oudere honden en wordt veroorzaakt door de slijtage van de gewrichten: hoe ouder de hond wordt, des te moeilijker gaat het kraakbeen zich herstellen. In sommige ernstige gevallen verdwijnt het kraakbeen zelfs beetje bij beetje. En spijtig genoeg kunnen heel wat gewrichten daar op hetzelfde moment aan onderhevig zijn.

Secundaire artrose : ontwikkelt zich op een gewicht dat slecht functioneert of slechtgevormd is en daardoor instabiel is. Een goed voorbeeld hiervan is de heupdysplasie bij grotere honden (zoals Duitse herder, labrador, golden retriever…). Indien een gewricht ooit onderhevig was aan een breuk – zelfs heel wat jaartjes geleden – verhoogt dit het risico op artrose op deze plek.

Pijn en geïrriteerdheid 

Artrose uit zich voornamelijk door pijn en op de lange termijn door mobiliteitsproblemen. De gewrichten verliezen hun souplesse en bewegen wordt moeilijker. Er wordt geschat dat gemiddeld één hond op vijf last heeft van artrose.

De hond gaat manken wanneer hij “niet is opgewarmd”. Dat wil zeggen na een rustperiode, een daling van het aantal verplaatsingen, spierverlies. Bij ernstige artrose gaat de hond geregeld klagen en gaat hij zijn pijnlijke gewrichten likken. Artrose kan de hond ook agressief maken, want hij verdedigt zich omdat hij bang is voor de pijn. Opgelet dus met kinderen. Temperatuurschommelingen of grote fysieke inspanningen kunnen de pijn verergeren. Op dat moment is er sprake van een artrose opstoot en dient de pijn snel behandeld te worden om te voorkomen dat zij chronisch wordt.

De symptomen van artrose, die men bij de hond vrij gemakkelijk kan constateren, zijn veel minder zichtbaar bij de kat. Omdat dit dier solitair is en onafhankelijk toont het de pijn doorgaans veel minder snel. Terwijl de hond begint te manken en te jammeren, zal de kat de pijn slechts discreet uiten door zijn gedrag te veranderen. Hij kan prikkelbaarder worden, vooral wanneer hij geaaid wordt over de rug of over de achterhand, zones die vaak worden aangetast door artrose, of zelfs agressief worden met elke persoon of dier die hem uitnodigt tot een spelletje dat de pijn triggert. Dit kan ook leiden tot zindelijkheidsproblemen omdat de kat problemen heeft om in zijn kattenbak te stappen.

Het gebrek aan dagelijkse lichaamsbeweging en oefening leidt op termijn tot een afname van de spiermassa. Dit is vooral merkbaar op de achterste ledematen en het dier lijkt uitgehongerd. Een kat met gewrichtspijn kan ook problemen ondervinden om zijn vacht mooi te houden. Deze wordt doffer en verward: een overduidelijk signaal van gezondheidsproblemen.