De Franse regio Occitanië zag het daglicht op 1 januari 2016. Aanleiding was de fusie van Languedoc-Roussillon met Midi-Pyrénées. Samen vormen zij een ontzettend rijk patrimonium van bijna 73.000 km2.
Door Pierre-Benoît Sepulchre
Of het nu voor een lang weekend is of voor een week: Occitanië bulkt van de sites die een bezoek wettigen en dat geldt ook voor zijn uitstekende restaurants. Deze regio werd in 2016 opgericht als gevolg van een territoriale hervorming en omvat liefst 13 departementen. Door de fusie van de voormalige regio’s Languedoc-Roussillon en Midi-Pyrénées ontstond de op twee na grootste regio van Frankrijk, achter Nouvelle-Aquitaine en Guyane. Occitanië strekt zich uit over 72.724 km2 en telt zo’n 5.730.753 inwoners. Naast de belangrijkste steden Montpellier en Toulouse valt deze streek vooral op door zijn ontelbare prachtig geconserveerde dorpjes die gespaard zijn gebleven van het doorgaand verkeer.
Behalve de zuidelijk gelegen luchthaven van Toulouse-Blagnac zijn er ook regionale luchthavens, zoals in Rodez en Nîmes, met rechtstreekse verbindingen naar Brussels South Charleroi.
Conques: juweel van romaanse kunst
Op een klein uurtje rijden van Rodez ligt het stadje Conques. Wie er via de Départementale 901 naartoe rijdt, komt onderweg ook het dorpje Salles-la-Source tegen, met in het centrum de indrukwekkende waterval. De weg loopt vervolgens verder op richting Conques in een almaar groener kader. Deze middeleeuwse stad staat bekend als een van de mooiste dorpen van Frankrijk en dat is helemaal terecht.
Rondom het klooster ontwikkelde zich geleidelijk een stad die zich vanaf de 12e eeuw met omwallingen ging beschermen. De Romaanse poorten en fonteinen, en de huizen met houten dakpannen maken Conques op velerlei vlak uniek en dat geldt ook voor de rest van zijn rijk patrimonium. Mede door de relieken van Sainte-Foy, die in 866 door een monnik uit Agen werden meegebracht, groeide het stadje ook uit tot een belangrijk pelgrimsoord en vervolgens tot een bijzondere halte op de weg naar Compostela.
De Sainte-Foy abdij is een toppunt van Romaanse kunst en inspireerde tal van universitaire studies. Nadat zij kort na de Franse Revolutie aan haar lot werd overgelaten, diende de tussenkomst van Prosper Mérimée afgewacht – een inspecteur van Historische Monumenten – die in 1837 het startsein gaf voor de restauratie van de abdij. De schoonheid en de soberheid van het gebouw komen helemaal tot hun recht dankzij een reeks glasramen die het werk zijn van Pierre Soulages. Het door de kunstenaar gebruikte materiaal – ongekleurd, doorzichtig glas – respecteert perfect de variaties en de modulaties van het natuurlijk daglicht. Hierdoor ontstaat zowel binnen als buiten de abdij een prachtige homogeniteit tussen muren en ramen. De relieken van Sainte-Foy, een schat van middeleeuwse smeedkunst, zijn te bezichtigen in het kleine museum vlakbij de abdij.
Eten en logeren: Moulin de Cambelong
Hervé Busset, de meester des huizes, is gepassioneerd door kruiden, streekplanten en mooie producten. Deze chef blijft innoveren, varieert de garnituren, verenigt smaken met behulp van kruiden, jonge scheuten en aromatische planten. Een zonder meer hedendaagse en elegante visie ten dienste van een verzorgde en schitterend beheerste keuken. De molen, die over zijn eigen zwembad beschikt, is een echte oase van groen die uitkijkt over de rivier Dourdou net buiten Conques. De kamers, waar de moderne soberheid de rustieke kant van het gebouw doorbreekt, zijn voorzien van een privéterras met zicht op de rivier.
