Op de klanken van…
Dinsdag, we zetten koers naar het eiland São Vincente en ankeren vlak bij de noordelijke stad Mindelo. We verkennen het eiland per bus. Geregeld houden we halt om van de prachtige vergezichten te genieten met onder andere onze Ponant die aangemeerd ligt in de baai van Mindelo. ’s Namiddags bezoeken we de stad Mindelo waar maar liefst 92 % van de totale bevolking van het eiland leeft. De stad heeft nog mooie resten van het koloniale verleden waaronder het voormalige paleis van de gouverneur. Het is aangenaam kuieren in de pittoreske straatjes van de stad. Eens aan boord blijven we in de Kaapverdische sfeer want na het diner vindt er een leuk feest plaats met lokale muzikanten en dansers. De meest bekende muziekstijlen van Kaapverdië zijn de ‘funanã’, een swingende dansmuziek, en de ‘morna’, een melancholieke sound. We zingen met z’n allen uit volle borst mee op de liedjes van Cesãria Evora, dé folkzangeres van Kaapverdië en ook wel de “diva op blote voeten” genoemd, die in 2011 overleed maar tal van blues-songs achterliet.
Aangename sfeer
Woensdag. Tijd voor een trekking met 4X4-wagens doorheen het vulkanische landschap van het eiland. En ook al is het startsein om 8 uur ’s ochtends, heel wat gasten tekenen paraat. Onder het mom dat we wat willen schrijven, verlaten we de Ponant niet, want het leven aan boord met weinig passagiers heeft iets rustgevend. ’s Middags zetten we koers naar het naburige eiland Santo Antão. Een goed idee? Tijdens het middageten en bij een woelige zee sneuvelen wat borden en een groot deel van het dessertbuffet. Tot onze grote verbazing blijft de sfeer aan boord super, geen geklaag of gemor van passagiers en voor ons een mooi bewijs dat de mensen die voor een cruise op de Ponant kiezen ook wel echte levensgenieters zijn met een flinke portie avontuur in het bloed.
Schilderachtig Fontheinas
Donderdag. Tijd voor een verkenning van het eiland Santo Antão en misschien wel hét hoogtepunt van de reis. We vertrekken vanuit de havenstad Porto Novo – die er eigenlijk toch wat verlaten bij ligt – en rijden langs de oostkant van het eiland naar het noorden. Het dor zuidelijk landschap ruimt al snel plaats voor een prachtige tropische vegetatie in de vallei van Paul. Maïs en groene bonen, de twee basis-ingrediënten van hét lokale gerecht de Catchupa, groeien hier weelderig, naast bananen, papaja’s, mango’s, … We lassen een korte stop in om een distilleerderij te bezoeken en de lokale rum te proeven. Wij gaan voor die met de mangosmaak en slaan meteen een flinke voorraad in.
We zetten onze route verder langs de kuststeden Ribeira Grande en Ponto do Sol om dan langs een spectaculaire weg landinwaarts te rijden naar het schilderachtige bergdorpje Fontainhas. Iedereen is het er unaniem over eens: deze plek verdient een reis naar Kaapverdië. Na de lunch – een heerlijke traditionele maaltijd – in een lokaal restaurant in Ponto do Sol, rijden we terug naar Porto Novo dwars doorheen het eiland en ook hier worden we getrakteerd op uitzonderlijke uitzichten.
Laatste dag
Vrijdag. In principe zouden we ook het eiland Fogo aandoen, maar een vulkaanuitbarsting komt letterlijk en figuurlijk roet in het eten gooien. Een dorp aan de voet van de vulkaan is trouwens helemaal verwoest, de bevolking kon gelukkigerwijze tijdig de plaats ontvluchten. Het is te gevaarlijk om voet aan wal te zetten, dus blijven we een dag langer op Santo Antão. Ditmaal verkennen we de westkant van het eiland die bekend staat als het meest droge deel. Eens te meer zijn we aangenaam verrast door de diversiteit van het landschap.
We bezoeken op de terugweg een socio-cultureel project dat de landbouw en het toerisme ondersteunt. In de shop kunnen we lokale en artisanale producten kopen en voorafgaandelijk hun “grog” degusteren, dé nationale drank van Kaapverdië. Tegen de middag dienen we allemaal terug aan boord te zijn, want de Ponant zet koers naar Praia waar we de ochtend nadien zullen uitschepen. Kapitein Michaël Debien stelt die avond zijn voltallige equipage voor gevolgd door een “tot ziens”-cocktail en -diner. De notie “tot ziens” mag u zeer letterlijk nemen, want voor vrijwel iedereen op het schip was het niet de eerste kennismaking met de Ponant. De meeste passagiers hebben er al meerdere reizen opzitten – één dame is zelfs al aan haar 32e reis toe! – weliswaar ook met de andere schepen van de maatschappij. Het grote aantal “repeaters” zegt veel over de kwaliteit en service die u hier mag verwachten. Met spijt in het hart verlaten we zaterdagochtend de Ponant, maar we nemen ons voor dat ook wij zoals de meeste passagiers het Ponant-avontuur zullen herhalen…
Info: www.ponant.com