Je grenzen respecteren en ruimte geven aan je behoeftes is een uitdaging voor de meesten van ons. Als je het moeilijk hebt, probeer dan deze concrete oefening eens.
‘We praten constant tegen onszelf in een nooit stoppende innerlijke dialoog’, zegt psychologe Ineke Van Lint. ‘Maar in plaats van onszelf te veroordelen, te bekritiseren of te beknotten, zouden we beter echt luisteren naar onszelf en met hetgeen we onszelf vertellen iets actiefs ondernemen.
’Een goede aanpak is volgens haar jezelf bekijken als drie personen: in jou zit een innerlijke vader, een innerlijke moeder en een innerlijk kind. Bij een emotie of vervelende situatie gaan zij met elkaar in dialoog. Is er wrevel of een negatieve emotie, laat de moeder – zoals een echte moeder dat zou doen – dan aan het kind in jezelf vragen: wat scheelt er? Laat het innerlijk kind daar eerlijk op antwoorden: ‘Ik voel me niet goed.’ ‘Ik ben dat hier beu.’ ‘Ik heb geen zin meer om naar deze persoon te luisteren.’ De rol van de innerlijke moeder is om die nood te ontvangen: ik begrijp je, ik ben altijd bij jou (nooit oordelend, nooit verwijtend, nooit tegen het kind) en aan het kind te vragen: wat heb je nodig? Zegt het kind bijvoorbeeld: ‘het is genoeg geweest, ik wil hier weg’, dan is het de taak van de innerlijke vader – die symbool staat voor de mannelijke energie in ons, de daadkracht, de bescherming –om de zaak op te lossen en om het kind weg te halen uit de negatieve situatie. Hij is diegene die zegt: ‘Oké, neem je jas, zeg iedereen goeiedag en we zijn hier weg.’ De vader in jou gaat over tot handeling en doet concreet datgene wat nodig is om aan je innerlijke nood tegemoet te komen.