Creatie en overdracht
Terwijl de grote merken zich focussen op mannen en vrouwen op zoek naar parfums met karakter, met weerhaakjes, en exclusieve geuren lanceren, proberen sommige nichemerken, die naam hebben gemaakt door geen enkel commercieel compromis te sluiten net hun verfijnde universum en knowhow open te stellen voor een minder select publiek. Dat is het geval met Goutal en z’n collectie Oiseaux de Nuit, dat een nachtelijke sfeer oproept. Tenue de Soirée is een moderne, stijlvolle chypre (scherpe geur), Nuit et Confidences een warme muskusgeur met noten van vanille, wierook en tonkabonen. ‘Voor het klassieke gamma gebruik ik meer uitgesproken facetten, meer abrupte tonen’, legt parfumontwerpster Camille Goutal uit, dochter van de oprichtster van het avant-gardemerk, en geboren in 1980. ‘De intellectuele interpretatie is belangrijker, de geur is dus moeilijker om te begrijpen. Mon Parfum Chéri bijvoorbeeld heeft heel wat facetten. In deze collectie wilden we directer zijn. Tenue de Soirée roept de sfeer van een boudoir op, het moment waarop vrouwen zich klaarmaken, zich opmaken met wat poeder en lippenstift. Voor Nuit et Confidences, beeldde ik me in hoe diezelfde vrouw aan het uitgaan was en een glas champagne dronk. Hier is de sfeer wat sprankelender, schitterender. De vrouw draagt misschien een glitterjurk. Het visuele inspireert me heel erg. Van opleiding ben ik eigenlijk fotografe.’
Elke flacon uit de collectie is versierd met een pompon, telkens in een andere kleur en een ander materiaal. Een tactiel en visueel spel. ‘Als ik een parfum creëer, dan is mijn neus een goed hulpmiddel maar mijn andere zintuigen zijn bijna even belangrijk. Naast het zicht en de smaak gelinkt aan geur, staat ook altijd het voelen centraal: het ene ingrediënt ervaar ik als ruw, het andere als zijdeachtig of vloeibaar. Dat helpt me om een bepaalde sfeer te ontwikkelen. Als ik aan ronde vormen denk, denk ik ook aan een gepolijst gevoel. Dat zijn spontane associaties.’ Camille Goutal — haar moeder Annick droeg parfum Petite Chérie aan haar op — praatte nooit over geuren met haar moeder. ‘Ik zou fotograaf worden. Dat was mijn vak en daar hield ik ook van. Niemand van de familie had ooit gedacht dat ik de fakkel zou overnemen. Maar mijn moeder heeft me wel haar waarden meegegeven: haar strengheid, haar perfectionisme, haar eerlijkheid, haar vrijgevigheid. Ze droeg veel parfum, te veel, vond ik. Ik ben een goed voorbeeld van onbewuste overdracht. Op mijn vijfde droeg ik al rozenparfums, heel poederachtig en zwaar. Een beetje ongewoon voor meisjes van mijn leeftijd. Ik heb eigenlijk de omgekeerde weg afgelegd. Hoe ouder ik word, hoe meer ik me aangetrokken voel tot subtiele geuren, terwijl ik behoorlijk zware parfums droeg toen ik nog jong was. Het favoriete ingrediënt van mijn moeder waren rozen; ik ben gek op witte bloemen. We hebben niet dezelfde smaak. Natuurlijk zijn er ook ingrediënten waar zij van hield en waar ik nu dagelijks mee werk, maar niet omdat ze deel uitmaken van de Goutal-signatuur, maar gewoon omdat ik ze waardeer als parfumontwerpster. Als ik een geur ontwikkel, dan denk ik niet aan mijn moeder. Ik vergelijk me niet met haar, ik vraag me niet af of ik een Goutal-parfum heb gecreëerd. De verwantschap is er sowieso, die valt niet te ontkennen.’
Klik hier om onze shopping te ontdekken