Mag u zichzelf dit jaar kronen met Driekoningen…? De traditie die vrienden en familie samenbrengt heeft haar wortels in de geschiedenis. Van Rome tot Versaille, overal gold hetzelfde gebruik. Wie de boon ontdekte in zijn stukje taart was de koning van de dag.
Door Joelle Rochette
De traditie houdt nog steeds stand, en we hebben ons voorgenomen om het feest dit jaar niet zomaar te laten passeren. Onze driekoningentaart kopen we bij Picard (de minst dure optie) of Wittamer (de meest prestigieuze optie).
Bij Picard kan je dit jaar kezen uit een gamma van zes verschillende taarten. En dus ook zes verschillende bonen die je kan verzamelen als je beslist om Driekoningen 6 keer te vieren…! U hebt er zelf nog een beetje werk mee want de taart moet thuis afgebakken worden gedurende 40-45 minuten. U hebt de keuze uit de volgende varianten voor:
- chocolade met crêpes dentelles (6,50 €/4 à 6 personen)
- gevuld met appels (5,50 €)
- gevuld met amandel en citroencrème (6,50€/6 personen)
- de traditionele versie (7,90 €/8 personen) die we zondag al getest en goedgekeurd hebben (ongeduld is geen zonde, niet?!)
- de versie van 2 individuele porties (4 €/2 pers)
Overheerlijke driekoningentaarten in originele versies die we voor 6 januari allemaal willen proeven!
Wittamer, dat beroemde familiebedrijf aan de Brusselse Zavel dat hofleverancier is, maakt zonder de twijfel de meest emblematische Driekoningentaart van het land, maar ook de meest traditionele en de meest kwalitatieve. Vandaar dat ze ook een ander prijskaartje heeft, gaande van 26€ (4 personen) tot 65€ (10 personen). Andere formaten zijn verkrijgbaar op bestelling. Zelfs het keramieken boontje binnenin is pure luxe: het wordt geleverd door de Maîtres Faïenciers de Clamecy. Een delicatesse om uzelf of uw favoriete fijnproevers één keer per jaar cadeau te doen.
Traditie en geschiedenis van de Driekoningentaart
De creatie en de traditie van de Driekoningentaart dateert niet van gisteren maar al van de Romeinse Oudheid. Toch is die rijke geschiedenis nog voor veel mensen onbekend. Wij onthullen ze hier voor u aan de hand van een stukje uit de vermakelijke « Dictionnaire Gourmand » van Marie-Hélène Baylac!
Een taart beladen met symbolen
Geen driekoningentaart zonder boon! Al tijdens de Saturnalia in het oude Rome gebruikte men de taart om het lot een ‘koning voor een dag’ te laten aanduiden. Hij was meester over het huis voor 24 uur. We weten niet goed hoe de taart dan in het Parijs van de 13de eeuw terecht kwam, maar in ieder geval schreeuwden de marktkramers er al “Gastel a feve”. Er zijn teksten in overvloed over het leven aan het Hof die handelen over het aanduiden van een koning.
Op 5 januari 1521 vond graaf Saint-Pol de boon in zijn stuk taart, waarop Frans I hem de oorlog verklaarde en bekogelde met sneeuwballen, fruit en eieren…
In 1684 in Versailles koos men koningen aan 5 tafels. De gelukkigen die een boon vonden, kozen ministers en ambassadeurs. Men simuleerde verbonden en verraad. Louis XIV genoot er zo van dat hij vroeg om het spel een maand later weer over te doen! Ooit gemaakt van goud bij de rijken of van zaadjes bij de anderen, werd de boon vanaf de 18de eeuw vervaardigd in keramiek of porselein. Er bestaan heuse verzamelaars van de kostbare boontjes.
Iedereen weet dat de taart niet zomaar verdeeld wordt maar volgens een oud gebruik. De taart wordt aangesneden onder een servet. Eén stuk wordt gereserveerd voor een arme (of voor een afwezige, of ook nog voor de heilige maagd Maria). De andere stukken worden verdeeld door de jongste van het gezelschap die zich verstopt onder tafel. Ook dit gebruik gaat terug tot de Romeinse tijd: de menselijke hand mocht het lot niet tarten.
Meer info: www.joellerochette.com