De wereld draait steeds sneller, zoveel is zeker. Nooit eerder was het menselijke kenniskapitaal zo groot. En toch worden er steeds meer cursussen en allerlei alternatieve opleidingen georganiseerd, van het kweken van zeldzame orchideeën tot zogenaamde ‘oenologie’-cursussen.

Door Eric Boschman 

Maar laten we om te beginnen een kat een kat noemen. Een liefhebber van wijn is geen oenoloog. Het staat natuurlijk minder chic om te zeggen dat je naar een cursus wijnproeven gaat, maar toch gaat het daar in België in 99,99% van de gevallen om. Er bestaat een fundamenteel verschil tussen beide begrippen.

Oenologie of wijnkennis

Is een wetenschap die aan de universiteit wordt gedoceerd. Ze handelt voornamelijk over de technische aspecten van de wijnbouw. Van de invloed van de grond, die van de droging van de vaten of de reproductie van de gist tot andere geneugten van dit genre. Een cursus wijnproeven verzamelt mensen dan weer rond enkele flessen wijn om die te proeven en vervolgens te luisteren naar de deskundige uitleg van iemand die al wat ‘dieper’ in het glas heeft gekeken. Hoe ver die kennis gaat, kan variëren. Want in de wonderlijke wereld van de wijn leert men elke dag iets bij. Maar zelfs als een wijnproever zich heeft verdiept in de technische aspecten, is hij zelden een oenoloog. Omgekeerd is dat vaker het geval. Bij ons schieten de cursussen als paddenstoelen uit de grond.

Maar waar moet u op letten wanneer u zich in deze wereld wilt storten?

Vermijd om te beginnen de ‘commerciële’ cursussen. Natuurlijk zijn ze dat ergens allemaal. Maar ik verwijs hier eerder naar instanties die cursussen geven om eigenlijk wijn te kunnen verkopen. Er zijn wijnhandelaars die het fatsoen hebben cursussen aan te bieden die worden gegeven door externen, en die niet enkel flessen uit hun winkel gebruiken. Dat is een goed teken. Ook te vermijden zijn zij die enkel hun wijnen en reizen naar hun wijnbouwers aanbieden en zwaaien met aankoopbons.

Wat u ook best natrekt, is het CV van de ‘docenten’. Niet dat u enkel moet vertrouwen op bekende, erkende of gediplomeerde mensen, maar weet wel dat “de weg naar de hel is bekleed met goede voornemens”. Voor u aan een complete wijncyclus begint, gaat u er best een avondje ‘op proef’ naartoe. Hoed u voor ‘wijnmeesters’ die de ogen niet van hun boek afwenden wanneer ze over wijn praten. Want die kennen hun vak niet echt. De rest, zoals charisma en andere vaardigheden, zijn aangeboren of niet. Charismatische mensen zijn niet noodzakelijk deskundig, maar ze zullen u wel een leuke avond bezorgen. 

Vertrouw vooral op gepassioneerde wijnfanaten. En zo zijn er veel, ook al praten ze niet over alle wijnsoorten en zijn ze niet altijd even objectief. Het is altijd veel leuker te luisteren naar zo’n mensen dan naar iemand die water drinkt en beschuitjes eet.

Vermijd tot slot de zogenaamde ‘oenologiecursussen’ waarover u zich het hoofd moet breken. Want uiteindelijk wilt u zich ontspannen op het einde van de dag. De oenologie is een veel te ernstige zaak voor wijnliefhebbers.