‘Wat komt die presentatrice hier vertellen?’, zeggen ze in de well being wereld weleens over Geena Lisa (echte naam: Gina Peeters). Ondanks dat ze opleidingen, cursussen en stages volgde, een fulltimejob had en studeerde wanneer de twee opgroeiende kinderen in bed lagen, had Geena alsnog te maken met vooroordelen. “Maar ik lig daar niet van wakker. Ik ben ervan overtuigd dat deze job op m’n lijf geschreven staat en ik mensen kan helpen. Als je volhardend en goed bent in wat je doet, dan bouw je het vanzelf wel op.” We spraken Geena Lisa in een interview:
Hoe ben je in eerste instantie in de mediawereld terecht gekomen?
Geena Lisa: “Als jong meisje was ik achtergrondzangeres bij verschillende groepjes. Rond m’n 18e werd ik opgemerkt door de Belgische popgroep “The Dinky Toys” waar ik ben begonnen met zingen. Op een dag werd ik gevraagd om een screentest te doen. Ik had niet specifiek die ambitie om die kant op te gaan, maar ja, ik was jong en in voor avontuur dus ik rolde daar gewoon in. Nu klink ik oud, maar het is toch echt wijsheid: dat was in een tijd zonder sociale media dus toen was er nog ruimte als jong meisje om te groeien.”
Nu niet meer?
“Alles moet tegenwoordig heel snel gaan. Je moet direct goed en succesvol zijn, anders word je online onderuitgehaald. De verwachtingen zijn heel hoog. Toch moet je eerst stappen kunnen zetten vooral je kan lopen en succesvol kan zijn.”
Wat was je persoonlijke hoogtepunt in de showbizz tijd?
“Dan gaat het erom waar ik het meest fier op ben. Ik ben niet zo heel gevoelig voor succes, ik wilde gewoon entertainen en dingen teweegbrengen. Dat was zo bij het spelprogramma “Fata Morgana”: middels uitdagingen die mensen aan moesten gaan, werkte iedereen samen. Jong, oud, scouts of chiro… Iedereen sloeg de handen in elkaar. Vlamingen zijn vaak fier op hun stad dus dan doen ze er alles aan om dat te bewijzen. Over het vernieuwende en sociale karakter van het programma is destijds ook veel geschreven en we zijn een paar keer genomineerd voor televisieprijzen. We hebben zelfs een Gouden Roos gewonnen.”
Je bent nu coach. Als je helemaal terug kon gaan, had je dan direct voor dit carrièrepad gekozen?
“Dat is een goede vraag. Maar ik denk dat het geen zin heeft om die vraag te stellen, want je kunt toch niet terug (lacht). Ik had graag psychologie gestudeerd, maar dan was ik op 20-jarige leeftijd al begonnen. Ik ben nu 49, dus dan was ik het nu misschien wel beu geweest. En de mensenkennis die ik heb opgedaan in de programma’s die ik heb gepresenteerd is wel heel waardevol. Laat me zeggen dat ik tevreden ben zoals het gelopen is. Ik ben een gelukkige veertig plusser (lacht). Ik heb er zelfs een boek over geschreven: “Lust for midlife”. Zie de midlife niet als een crisis. Die twee woorden worden zo vaak nog in één zin gebruikt. Het is een periode van opportuniteiten. Wat wil ík nog doen? Niet langer altijd in functie van kinderen en opvoeden leven. Het is vaak een tweede groeispurt, die net zoals je pubertijd gepaard gaat met hormonale veranderingen. Maar heb vooral oog voor de mooie kant van je middenfase want het is een wonderlijke tijd. Dus ja, je kunt ook op latere leeftijd nog durven, kiezen en switchen.”
Wat is het dat jou zo aantrok om een switch te maken?
“Ik studeerde al bij toen ik nog presenteerde want ik had een onstilbare honger naar kennis. En ik wist als vrouw in de media dat mijn job niet oneindig was, er ging een kantelmoment komen rond mijn 40e. De VRT waar ik toen al twintig jaar werkte voelde als thuis, het was een beetje een gouden kooi. Toen ze op een gegeven moment stopten met de omroepsters op een gegeven moment was dat voor mij het moment dat ik de knoop doorhakte. Ik mag mijn handen kussen dat ik mijn nieuwe carrière bij hetzelfde bedrijf kon starten, maar dan áchter de schermen als coach voor de televisiegezichten. Ondertussen geef ik ook nog onder meer cognitieve gedragscoaching, sta ik in voor stress- en burn-outpreventie, talentenontwikkeling en geef ik onder andere hartcoherentietrainingen in mijn eigen praktijk.”
En nog steeds presenteren.
“Ja! Ik ben een tijdje geleden door TV Plus benaderd maar ik antwoordde hen dat m’n focus daar niet meer lag. Toen ze vroegen wat ik dan wél wilde doen op televisie, heb ik uitgelegd waar ik mee bezig ben en hoe ik dat kon vertalen naar televisie. Nu praat ik in het programma “Gelukkig Zijn” over wat anderen wel of niet gelukkig maakt. Dat zijn gesprekken van een uur. Waar kan en mag je tegenwoordig nog zo lang op televisie praten? Van die gesprekken worden ook podcasts gemaakt en ik merk dat veel coaches die gebruiken om inspiratie op te doen. Dat vind ik zo leuk.”
Wat is de beste tip die je vrouwen kunt meegeven na de switch die jij hebt gemaakt?
“Ik denk dat je moet luisteren naar de twee stemmen in je hoofd. Enerzijds de innerlijke criticus: wat als het niet lukt? Tegenover die innerlijke criticus kun je de serenere, innerlijke mentor zetten, die vraagt: en wat als het wel lukt? Wat heb je nodig om het te laten lukken? Iedereen heeft die probleemoplossende innerlijke mentor. En wees mild voor jezelf. Het hoeft niet vanaf de eerste keer te lukken, er staat geen leeftijd op leren. Oh, long life learning, iedereen zou dat moeten doen! Durf te springen, maar alleen als je een parachute hebt. Onbezonnenheid ben ik dan namelijk weer geen voorstander van. Geef dus niet je job op zonder de andere mogelijkheden te bekijken, en verlaat je partner niet omdat het even moeilijker gaat… Organiseer jezelf goed en vraag om hulp. Mensen zeggen: ‘Je leeft maar één keer’, maar je leeft iedere dag. Ik wil elke dag béleven en niet overleven.”
Het volledige interview verscheen in de najaarseditie van Fifty&Me, dat nu in de winkel ligt. De rest van het interview lezen? Haal ‘m nu of abonneer.
De leukste berichten van Fifty & Me in je mailbox ontvangen? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.