Het is aangetoond dat fysieke activiteit de achteruitgang van de cognitieve functies kan vertragen, zelfs omkeren. Kate Cracknell – Welzijnsexpert bij Aspria – heeft zich over de kwestie gebogen. In zijn werk van 2008, getiteld SPARK, geeft Dr. John Ratey, een vooraanstaand professor in de psychiatrie aan de Harvard Medical School in de V.S., een fascinerend overzicht van de aanmerkelijke weldaad van sport op de hersenen.
door Kate Cracknell
Dr. Ratey legt uit: « Het blijkt dat sport een preventieve rol speelt bij de achteruitgang van de cognitieve functies en dat onze hersenen hun cognitieve functies behouden, ondanks de voortschrijdende tijd. Studies geven aan dat fysieke oefeningen het risico op de ziekte van Alzheimer met de helft verminderen en de cognitieve achteruitgang met niet minder dan 10 tot 15 jaar vertragen. »
Een gezonde genetische erfmassa volstaat niet
Eén van zijn studies, gepubliceerd in 2017, werd gevoerd door de McMaster Universiteit (Canada) en heeft een sterke band aangetoond tussen een zittend leven en dementie.
Die studie volgde 1 646 volwassenen ouder dan 65 jaar, waarvan geen van hen aan enige vorm van cognitieve deficiëntie leed. Aan het begin van de studie ondergingen alle deelnemers een bloedonderzoek om de aanwezigheid in hun lichaam te controleren van apolipoproteïne E, de genetische marker die het meest met dementie wordt geassocieerd. Vijf jaar later heeft het onderzoeksteam bekeken welke deelnemers gediagnosticeerd werden als lijders aan dementie en heeft bij iedereen de gewoontes op het gebied van lichamelijke oefening onderzocht.
Over 5 jaar hadden 331 personen een bepaalde vorm van dementie ontwikkeld. Door de resultaten van het initiële bloedonderzoek naast de diagnoses van dementie en de sportieve gewoontes te leggen, heeft het team een interactie kunnen aantonen tussen deze verschillende factoren.
Zo heeft het team kunnen ontdekken dat de personen die drager zijn van het apolipoproteïne E gen, 2 maal talrijker waren om een vorm van dementie te ontwikkelen. Een vaststelling die de belangrijke risico’s bevestigt, die verbonden zijn aan een genetische voorbeschikking.
Bij diegenen echter, die dat gen niet dragen, heeft de lichamelijke training een belangrijke preventieve rol gespeeld. Personen die een hoofdzakelijk zittend leven meldden en weinig of geen oefeningen deden, waren 2 maal talrijker een vorm van dementie te ontwikkelen dat diegenen die regelmatig sport beoefenden. Met andere woorden, een gebrek aan lichamelijke training brengt dezelfde risico’s op dementie voort als een genetische voorbeschikking.
« De boodschap die we hier moeten onthouden is dat een tekort aan lichaamsbeweging de beschermende werking door gezonde genen volledig teniet kan doen », legt Jennifer Heisz uit, coauteur van de studie en assistent-professor aan de afdeling kinesiologie van de McMaster Universiteit. « En aangezien de meeste mensen geen genetisch risico vertonen, kan lichamelijke activiteit een efficiënte, preventieve strategie blijken. »
Nù handelen om er later van te profiteren
Maar dat aspect is niet de enige weldadige invloed die sport op de hersenen heeft. De rol van de sport in het aanhouden van het gewicht is ook duidelijk verbonden aan de bescherming van de hersenfuncties, zoals John Ratey zegt: « Wij weten dat de vetmassa een negatieve invloed heeft op de cognitieve prestaties. Een groot aantal studies wijzen uit dat zwaarlijvigheid, vanaf de kindertijd en tot aan de volwassen leeftijd, hersencellen vernietigt. »
Terwijl personen die al voortekens van cognitieve achteruitgang vertonen zich tot sporten kunnen aanzetten om het proces te vertragen, is het aannemen van een strategie van preventie echter de beste benadering. We moeten dus vanaf nù gaan bewegen zodat de hersenen vandaag op volle kracht kunnen werken en de risico’s van cognitieve achteruitgang bij het voortschrijden der jaren verminderen.
En dat komt goed uit! Op dit moment kunt u bij Aspria vanaf vandaag lid worden, maar pas volgend jaar betalen.