Als de euro daalt, stijgen de andere munten. En wat doet u? U hebt wat spaarcenten? Die u actief beheert? Dan weet u ongetwijfeld dat u uw activa moet spreiden. In aandelen, obligaties, liquiditeiten. En in deviezen: euro, dollar, Britse ponden, yen, enz. De euro is gedoemd om te dalen. En dus zullen de andere munten stijgen.
DOOR JEAN BLAVIER
Het wordt al jaren gezegd: de euro is te sterk. Maar wat wil dat zeggen: te sterk? Dat wil zeggen dat hij op de wisselmarkten in verhouding te hoog staat vergeleken met de andere deviezen tegenover welke hij vrij beweegt (niet elke munt heeft een zwevende wisselkoers; zo fluctueert de Deense kroon bijvoorbeeld binnen een marge van 2,25 %).
Waarom de euro zo hoog STAAT ten opzichte van de dollar, de yen en andere MUNTEN? Welnu… eigenlijk IS ER NIEMAND DIE DAT WEET!
Economische waardeladder
Waarom de euro zo hoog staat ten opzichte van de dollar, de yen en andere munten? Welnu… eigenlijk is er niemand die dat weet, al zijn er heel wat theorieën en… nog meer theoretici! Dit onderwerp is uitvoerig bestudeerd en zoals iedereen met een beetje verstand van economie wel weet, behoort de koers van de munteenheid van een land – in dit geval de leden van de Europese Unie – de reflectie te zijn van de plaats die dit land op de economische waardeladder bekleedt.
Indien de mark destijds een sterke munt was, kwam dit omdat de Duitse economie floreerde. Kunnen we hetzelfde zeggen van de Europese Unie? Neen. De situatie is weinig opbeurend, want de laatste berichten melden een economische groei van 0,3 %, dat wil zeggen 10 keer minder dan in de VS en 25 keer minder dan in China.
Een sterke munt wordt gekoppeld aan hoge intrestvoeten. Dat is vaak zo, maar niet voor de euro. Als referentie hiervoor geldt de Staatslening met een looptijd van 10 jaar. Die opbrengst bedraagt 2,10 % voor België (1,60 % in Duitsland), terwijl die in de VS 2,60 % oplevert. Op die basis zou de dollar moeten stijgen ten opzichte van de euro, maar ondanks heel wat pogingen blijft de dollar laag gequoteerd.
Er spelen naar verluidt ook andere factoren, maar die vertonen een technischer karakter (handelsbalans, rapport van de Europese Centrale Bank…) en zij wegen nauwelijks door in vergelijking met de krachten van de markt. Al zijn die laatste niet altijd even rationeel – vaak wordt zelfs puur emotioneel gereageerd. Of is er ook daar iets aan het veranderen?