Rond de 50 gaan we door een nieuwe fase, want de menopauze triggert een hele reeks hormonale en fysiologische veranderingen. Ook tussen onze oren. Als een metamorfose die ons uitnodigt om op een andere manier naar onszelf te kijken. Die prachtige uitdrukkingsrimpels, die rondingen ‘stijl grootmoeder’, die stralende blik, de vrolijke twinkeling van zij die heeft beslist haar maskers af te leggen en voor haar eigen waarheid te kiezen. Een mooi werk van zelfaanvaarding in de voortgang van het leven…
Door Martine Dory
Vooreerst gooien we alle vergelijkingen overboord, want het is vaak daar dat het schoentje knelt. ‘Was ik maar als XY! Als ik minder rimpels had, minder vetbandjes, dan zou ik er 15 jaar jonger uitzien.’ En dan? Wat is het voordeel? Bitterheid, minder zelfvertrouwen, spijt… Aanspraak willen maken op eeuwige jeugd, is blind zijn voor de cyclus van de seizoenen. Heeft de natuur niet elk seizoen nodig om te kunnen openbloeien? Een te warme maand januari en, hup, de knoppen verschijnen op de bomen. Maar dat is buiten de waard gerekend, want in februari – logisch, het is dan nog steeds winter! – slaat de vorst toe en brengt de bloesems in gevaar. ‘De lentebloemen, de zomerbries, de herfstbladeren, de wintersneeuw… eenmaal op de goede golfengte, is dit effectief het beste seizoen van het leven.’ Deze Chinese zegswijze schrijft u best in fluo op uw koelkast!
Spiegeltje, Spiegeltje…
Allemaal gemakkelijk gezegd, maar onszelf in de spiegel zien is niet altijd een feest! We mogen dan al het bewijs leveren van onthechting en wijsheid, de spiegel kan toch een echte beproeving blijken! Omdat vanochtend, na een slechte nacht, mijn blik dof is en mijn rimpels nog meer uitgesproken… of omdat ik zorgen heb, of omdat ik gisteren te lang ben opgebleven… Maar waarom moeten we constant naar de weerspiegeling van onszelf in het glas gluren? Terwijl dat in de meeste gevallen toch maar een slappe weergave is van wat we vanbinnen voelen.
O zo levendig!
Het leven voelen zinderen en trillen in al zijn facetten… Het beste in onszelf naar boven halen, gezond eten, ons omringen met mooie dingen om het licht in onszelf naar buiten te laten schijnen.
Katrien, 55 jaar, vertelt over ‘haar’ spiegeltest toen ze op het punt stond te gaan kameelrijden in de woestijn. Tot het laatste moment was ze geobsedeerd door een duidelijk zichtbare puist op haar wang. De dag van het vertrek stond ze voor een dilemma: gebruik ik concealer of niet? Haar besluit: geen concealer, geen spiegel! Gevolg: vijf dagen van puur geluk, samen met haar reisgezellen, allen in eenzelfde elan. De mooiste spiegel? De stralende blik van elk van hen. Aan de puist had ze al lang niet meer gedacht. En effectief, bij de terugkeer was die ook letterlijk verdwenen!
Aanvaarden staat helemaal los van berusten. Alexandre Jollien is filosoof en auteur van het boek ‘Petit traité de l’abandon’. Hij geeft trouwens de voorkeur aan verlaten: ‘Aanvaarden betekent nog dat er werk is voor het ik. “Je moet aanvaarden”: het klinkt als een bevel dat nog inspanning vraagt… Leren om niet langer de realiteit te weigeren, te ontvangen wat is, zonder daar tegenin te gaan, noch voortdurend te moeten strijden… Hoe meer we ons overleveren aan het moment zelf, hoe meer we middenin de actie zitten en we gepast antwoorden op de omstandigheden van ons bestaan.’ En een paar hoofdstukken verder: ‘De weg van het leven, dat is aanvaarden, of eerder mijn hele zijn welkom heten, zonder ook maar iets te verwerpen. De schoonheid, de vreugde, terugvinden daar waar ze zich voordoen: in dit lichaam, in dit wezen, in dit leven en niet in een geïdealiseerd leven uit onze dromen…’
Deze boodschap heeft nog meer kracht als we weten dat de auteur zelf lijdt aan zware, fysieke handicaps. Zichzelf aanvaarden gaat dus zoveel verder dan het fysieke voorkomen. Vaarwel aan de maskers, vaarwel aan al de personages die in ons wonen om onze omgeving te behagen. Het ogenblik is gekomen om te zijn, onszelf te accepteren. Van onszelf te houden, toch!
We bekijken onszelf positief !
We speuren niet langer naar het laatste rimpeltje of storten ons niet meteen op alle ‘anti-aging’ producten die toeters en bellen beloven, voortaan spelen we met de spiegel. Vooreerst lachen we, het oogt alvast een stuk mooier 😉 en vervolgens groeten we alles wat ervoor zorgt dat we ons mooi voelen. Een ware zegen, die troeven die we hebben! Maar dan is – logisch – ook het moment aangebroken om die troeven uit te spelen. Door kleuren die het gelaat oplichten, een gepaste haarsnit, een lichte maquillage die onze ogen doet schitteren, terwijl alles geactiveerd wordt dat onze natuurlijke charme voedt: creativiteit, dans, zang, lach… En dat zorgt er dan weer voor dat we graag gezien worden!
Je wordt wat je denkt
Maar al te vaak ervaren we een kloof tussen wat we willen en wat we echt bereiken. Personal coach Inge Rock geeft inzicht in hoe je geest werkt, hoe positief denken je attitude kan veranderen en hoe je mentaal sterker kunt staan. Inge Rock, Uitgeverij Lannoo, 06/2013, 192 p, € 19,99