In gesprek met Ingrid Deuss
Enerzijds regelt Ingrid Deuss dus producties en evenementen. Zo werkt ze voor Spa, ING, NMBS, Delvaux en Toos Franken, maar ook voor de Amerikaanse Vogue met topfotograaf Mario Testino en Lady Gaga. Anderzijds heeft ze haar fotogalerij. Hoewel dat geheel kan klinken als één wereld, is dat niet zo en werd er volgens Ingrid lang neergekeken vanuit de kunstsector op commerciële fotografie, de twee sectoren waar ze beiden haar hart aan verloren is. “Dat is gelukkig nu wat veranderd, waardoor ik nu niet meer het gevoel heb een spreidstand te moeten doen tussen mijn twee jobs. Meer en meer merk ik dat iedereen begint te begrijp dat deze werelden verenigbaar zijn.”
Fifty & Me Magazine: Een bijzondere combinatie van twee jobs dus. Hoe ben je hier zo bij gekomen?
Ingrid Deuss: Dat is toevallig gebeurd. Ik ben opgegroeid in Maasmechelen waar mijn vader vrachtwagenchauffeur was en mijn moeder huisvrouw. Van kunst had ik geen kennis. Interesse in fotografie had ik wel. Ik werkte na mijn studies als assistent bij fotografen en nadien ben ik op aanraden beginnen te produceren voor fotografen. Ik denk ook conceptueel mee na met de fotograaf of het agentschap. Twintig jaar geleden kocht ik de lege winkelruimte onder mijn appartement als bureauruimte hiervoor. Na die leeggehaald te hebben, schuilde daar een fantastisch jaren dertig pand onder dat ik te mooi vond om enkel als bureau te gebruiken. Daarom organiseerde ik toen één of twee keer per jaar fototentoonstellingen om mijn klanten curieus te maken en te laten zien dat er meer is dan enkel snelle advertising foto’s. Om ze verder te laten kijken dan de fotografie die ze kennen. Daar kwamen heel positieve reacties op. Acht jaar later organiseerde ik een tentoonstelling met Frieke Janssens genaamd Smoking Kids. Die controversiële tentoonstelling was zodanig een persbom, dat ik me realiseerde dat ik full time de galerij open moest houden met een echt fulltime galerijprogramma. Zo ben ik naast mijn werk als producent begonnen met de galerij. Het was niet de bedoeling, anders had ik het ook niet gevestigd in het Antwerpse Borgerhout. Hoewel de buurt anno 2022 heel erg veranderd is en er nu veel artiesten, kunstenaars en een jonge generatie woont, was dat vroeger wel anders. Ik vergelijk het een beetje met het Brooklyn van New York City.
‘Anders naar fotografie kijken’ haalde je net aan. Hoe kijk jij naar fotografie, anders dan volgens jou veel mensen doen?
Er wordt vaak vergeten dat fotografie meer inhoudt dan het maken van beelden. Ik wil mensen laten zien dat we veel verder kunnen gaan dan enkel op het knopje kunnen drukken, printen en inkaderen. Ik wil de ambacht van fotografie terug tonen. De ambachtelijke vormen, vaak analoge foto’s, kunnen daarbij vaak maar één keer gemaakt worden en zijn moeilijk te dupliceren. We gebruiken fotografie als medium en dat staat ver weg van fotografie hoe mensen het kennen. Dat is ook het DNA van de galerij: het verschil ontdekken tussen een foto ‘nemen’ en een foto ‘maken’. We nemen allemaal foto’s, maar een foto maken is het hele proces van een foto nemen tot de keuze voor het printen of framen tot je eigen signatuur. Zo maak je kunst.
Toos Franken © Charlie De Keermaecker
Welke samenwerking is heel belangrijk voor jou?
De samenwerking met Joost Vandebrug. Momenteel wordt zijn tentoonstelling ‘Exhilarating’ tentoongesteld. Elk werk bestaat uit honderd kleine handgemaakte papieren kaarten met uitgestrekte berglandschappen die elke dag enkele uren voor de schemering werden gefotografeerd. Alle afzonderlijke werken samen, diagonaal gerangschikt, tonen het volledige bereik van de golden hours. De foto’s zijn ‘gemaakt’ tot een werk: van het moment dat de foto’s van de bergen zijn genomen, tot het mono-type proces om de pigmenten op het papier te brengen en het spelden om de werken op hun plaats te houden.
Joost heeft ook al twee tentoonstellingen gecureerd voor de galerij, waardoor we ook konden samenwerken met externe, internationale kunstenaars en galerijen, en zo nog meer het DNA van de galerij naar voren te duwen.
Op welk onderdeel van je carrière ben je het trotst?
Ik ben heel trots dat ik de Amerikaanse Vogue met Lady Gaga gedaan heb. Ik had nooit gedacht dat ik een dergelijk productie tot bij mij zou kunnen krijgen. En het tot een goed einde te brengen was ook wel een hele uitdaging. Ook een volgende productie voor de Amerikaanse Vogue in Parijs, op vraag van Mario Testino, vond ik wel een eer. Hij wilde me uit mijn comfortzone halen en me stimuleren om internationaler te gaan werken. Op zo’n moment kun je niet terugvallen op je Belgische speelveld en moet je terug op zoek naar dé locaties en contacten. In advertising heb ik twee jaar de ‘Dressed by Antwerp’ campagne gedaan voor de Stad Antwerpen. Ze wilden aantonen dat Antwerpen de modestad bij uitstek is dankzij de Antwerpse Modeacademie. Ik moest daarvoor een bekende Belg en een bekende buitenlander strikken en in Belgische mode steken. Als Belg heb ik voor olympisch kampioene Élodie Ouédraogo gekozen. Als international is het Tom Smith geworden, de zanger van de Britse rockband Editors. Tom heeft een grote liefde voor Belgische merken en is vooral een liefhebber van Dries Van Noten. De foto’s hebben uiteindelijk gehangen in internationale luchthavens en treinstations. Ook in Antwerpen was het overal te bewonderen. Het tweede jaar heb ik samen met Tom Eerebout een wedstrijd gehouden onder de masterstudenten van de modeacademie. Zij moesten elk een outfit ontwerpen voor Lady Gaga en werd er één winnaar gekozen die dan ook deze outfit mocht uitvoeren. De winnende outfit van masterstudente Florentina Leitner hebben we een tijdje laten meereizen met Gaga haar kleerkast en in Rome heeft ze deze dan uit eigen wil aangetrokken en op Instagram geplaatst. Door het coronavirus kon de eindejaarsshow van de Modeacademie niet plaatsvinden en was dit een welgekomen opdracht voor de studenten. Dat vond ik fantastisch om te doen: jongeren bij wie hun perspectief instort, opnieuw een kans bieden.
Joost Vandebrug – Exhilarating
Hoe denk je dat anderen jou omschrijven?
Chaotisch met momenten, maar het meest wat terugkomt is dat ik de meest connecterende persoon ooit ben. Ik verbind iedereen met elkaar, en nog het liefst over sectoren heen. Ik ben een spring in ’t veld en ik smijt mij elke keer weer op een nieuw project.
Door welke kunstenaars ben je recent positief verrast?
Het duo Sofie Middernacht en Maarten Alexander. Veel mensen denken dat ik een voorkeur enkel voor analoge fotografie heb, maar Sofie en Maarten hebben geëxperimenteerd met digitaal en een technische innovatie binnen het printen. De foto’s hebben meerdere lagen heldere UV epoxyhars hoogglans en een finale laag van zwarte acryl glans, waardoor de beelden vervagen en zwarter worden wanneer je verschuift en het vanuit een ander perspectief bekijkt.
Op welke plekken kom je zelf graag in België?
Ik wil graag nog een abonnement op het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen. Ik ben daar geweest voor een shoot vlak voor de heropening en ik werd zo gelukkig van die omgeving. Ook hou ik heel erg van de zee. De vrouwenpolder. Wanneer ik water zie, wil ik erin zwemmen. En natuurlijk mijn plek in Borgerhout: de combinatie van de galerij met daarboven mijn dakappartement, met kunst van onder meer een werk van Albert Pepermans met Hugo Claus, en waar ik elke keer weer zo graag thuiskom bij mijn gezin.
Exposities:
(solo) December 2022, Martena museum, Franeker, Netherlands
(solo) Opening 15 January 2023, Cultureel centrum, Maasmechelen, Belgium
Ingrid Deuss Gallery
Provinciestraat 11
2018 Antwerp
Donderdag, vrijdag en zaterdag tot 18.00u
en elke dag op afspraak
Dit interview met Ingrid Deuss stond in de wintereditie van Fifty & Me Magazine, dat nu in de winkel ligt. Meer tips als deze of mooie verhalen? Haal ‘m nu of abonneer.
De leukste berichten van Fifty & Me in je mailbox ontvangen? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.
Beeld © Stephan Vanfleteren