Foto mevrouw

Waarom (en hoe) je je huid moet beschermen tegen de koude

Leestijd: 4 minuten

Koude en temperatuurschommelingen kunnen zichtbare gevolgen hebben voor het éclat van uw huid, haar comfort, strakheid, soepelheid en zachtheid. De cosmetische laboratoria, die hun invloed bestudeerden, stelden deze verzorgingen samen. Omdat ook uw gelaat een dekentje verdient.

Samengesteld door Isabelle Blandiaux

 

Zodra de temperatuur onder nul gaat, begint mijn huid te trekken – alsof ze te klein is voor mijn gelaat. De rest van het jaar is ze gemengd, maar in de winter wordt ze vooral ter hoogte van de wangen erg droog, wat er mij toe dwingt crème aan te brengen in de loop van de dag’, vertelt Nathalie, 52 jaar.

De huid, het grootste orgaan van het menselijk lichaam, evolueert op het ritme van de seizoenen. In de winter is ze niet op haar best. De redenen? Wij vroegen het aan experts en zetten het op een rijtje.

1. Er verdampt meer vocht

Dat wordt bevestigd door Édouard Mauvais-Jarvis, directeur Wetenschappelijke Informatie en Milieu bij Dior. ‘Bij 25 à 30°C in de zomer heeft de huid de neiging meer talg te produceren, die naar buiten komt, wat de productie weer stimuleert. Een vicieuze cirkel, dus. De warmte stimuleert een natuurlijke hyperseborrhea als bescherming. In de winter, daarentegen, stolt de koude de vetten, waardoor het talg niet meer naar buiten komt, maar compact wordt in de poriën. Dat blokkeert het hele kanaal, want zodra de talg vast blijft zitten, valt de productie stil met een globaal drogere huid tot gevolg. Dat fenomeen maakt de ‘huidbarrière’, die voorkomt dat water in de huidlagen verdampt, minder efficiënt. Ook lipiden, intercellulair cement dat de vochtbarrière van de huid vormt, hebben de neiging minder soepel te worden en zo gaatjes te laten ontstaan. Tegelijk wordt lucht droger naarmate zij kouder wordt. Zij bevat minder waterdamp waardoor het water in de huid sneller verdampt.’

Het onmiddellijke gevolg van deze dehydratatie? De natuurlijke vervelling wordt moeilijker en de hoornlaag verdikt en krijgt een vale bleke tint die de huid een ongezonde uitstraling geeft. ‘Normaal gezien zijn de cellen van de hoornlaag onderling verbonden door kleine eiwitten’, vervolgt Édouard Mauvais-Jarvis. ‘Voor een natuurlijke vervelling beschikt de huid over eiwitten die als rol hebben die kleine verbindingen een voor een op te breken, waardoor de cellen op een vlotte en regelmatige, zo goed als onmerkbare manier uit elkaar gaan. We verliezen dode huidcellen zonder dat we ons daar bewust van zijn. In het geval van dehydratatie werken die enzymen niet meer, waardoor dode huidcellen verkleven en onderling aan elkaar trekken – vanwaar dat trekkerige gevoel.’ De spanning van het huidoppervlak creëert micro-ontstekingen die nadelig zijn voor het herstel- en regeneratiemechanisme van de huid.


© Fiftyandme 2024