Private Banking is voor een leek een wat verwarrende term. Wat betekent het precies?
In enge zin staat Private Banking voor het financieel beheer van het roerend erfgoed van particulieren door een derde. Het begrip kan worden uitgebreid naar andere begunstigden dan particulieren, bijvoorbeeld een VZW of een nutsbedrijf, of andere diensten dan beheer in de strikte zin van het woord, vooral op het gebied van structurering en overschrijving van het erfgoed.
Waarom doet iemand bedoep op een private banker? Wat is de toegevoegde waarde?
Er zijn drie vormen van toegevoegde waarde. In de eerste plaats kun je als cliënt gebruik maken van de expertise van de private banker op het gebied van beheer van financiën. Neem een simpel gegeven: het rendement op het belegde bedrag. Het beheer op zich is basic, maar het is niet zo simpel als je denkt om het rendement te berekenen. Een goede private banker kent de financiële markt, hij beheerst alle financiële instrumenten en hij weet precies uit te zoeken welke manier van investeren het beste bij de cliënt past.
De tweede vorm van toegevoegde waarde bestaat erin dat de cliënt niet meer alleen staat tegenover de grillen van de financiële markt. De private helpt hem om het hoofd koel te houden. Hij is de bekwame, discrete tussenpersoon die genoeg ervaring heeft om geen impulsieve beslissingen te nemen.
En een derde element van toegevoegde waarde is het feit dat de cliënt zich zelf geen zorgen hoeft te maken over het beheer van zijn kapitaal.
Hoe kies je een private banker? Wat kost het?
Een absoluut criterium is dat je vertrouwen hebt in zijn kennis en zijn integriteit. Bij het kiezen van een private banker spelen de kosten zeker een rol, maar houd ook rekening met zijn reputatie, en baseer je daarbij liever niet op reclame die je hoort of leest. Het internet is een goede bron van informatie, en ook de mening van vrienden en kennissen. Aarzel niet om een afspraak te maken met verschillende private bankers zodat je een goed oordeel kunt vellen. Kies degene die het beste bij je past.
Wat is gewoonlijk het startgeld?
Meestal ligt dat tussen de 250.000 en 1.000.000 euro, maar er is geen vast minimum.
Hoe kun je als cliënt weten dat je wel het juiste advies krijgt?
Een garantie is er natuurlijk niet. En het rendement in het verleden is geen goede richtlijn voor wat er in de toekomst kan gebeuren. Als het team van de private banker stabiel blijft, is dat een goed teken, maar genoeg is dat niet. Over het algemeen is een minder dure private banker aan te bevelen. Er wordt vaak gedacht dat iets dat duurder is, ook beter moet zijn, maar dat is in dit geval zeker niet zo. De wijze van bezoldiging van de private banker is ook iets dat veel kan zeggen. Maar al te vaak heeft een private banker er financieel belang bij om de cliënt te doen inversteren in een aantal fondsen van het huis, hem transacties aan te bevelen die lucratief zijn voor zijn werkgever, en erop aan te dringen dat hij investeert in producten die een hoger commissieloon opleveren. Gelukkig zijn er ook private bankers die heel anders werken, die liever niet met teveel verschillende fondsen werken, voor wie de transacties hem zelf niets opleveren en die raad geven waarbij alleen het belang van de cliënt speelt.
Hoe verloopt het eerste onderhoud tussen de banker en de cliënt die hem het beheer van zijn kapitaal wil toevertrouwen?
In zo’n eerste gesprek moet je elkaar leren kennen, en vooral uitzoeken of je dezelfde waarden hanteert, en dat heeft niets met commerciële praatjes te maken. Pas daarna kun je meer over jezelf vertellen. Geef de banker een idee van je kapitaal en wat je ermee wilt doen: ervan leven, het veilig stellen, het doen groeien, het doorgeven of het schenken. Praat over het verschil tussen je inkomsten en je uitgaven. En vertel ook over je familiesituatie, vooral als die ongewoon is of delicaat.
Is het beter om te kiezen voor risicobeleggingen om zo de gedane kosten weer te recupereren?
Tegenwoordig brengen beleggingen met weinig risico, zoals Europese staatsobligaties, niet echt veel op. Dus als je een private banker je portfolio toevertrouwt en die bestaat alleen maar uit dat soort beleggingen, brengen die na aftrekken van kosten en belastingen nog minder op dan een spaarboekje. In het huidige klimaat zou ik dus inderdaad aanraden om de kosten te denken door een zeker risico te nemen.
Welk verhaal heb je als er sprake is van zwendel of te riskante beleggingen, of beleggingen die te mooi zijn om eerlijk te zijn?
Wat dit betreft is het belangrijk om te onthouden dat de gelden die op een effectenrekening zijn gezet, een rekening dus die door je banker beheer wordt, nog altijd van jou zijn. Zelfs als de beheerder failliet gaat, zijn de Solvay-aandelen en de JP Morgan fondsen die op je rekening staan van jou, en de schuldeisers van je beheerder kunnen daar geen enkele aanspraak op maken. De financiële gezondheid van de beheerder heeft dus geen enkele impact op de cliënt.
Natuurlijk wil dat niet zeggen dat er geen risico’s zijn. Het eerste risico is dat de beheerder een slechte beheerder kan zijn, in de zin dat hij je geld slecht investeert, en dat je kapitaal dus heel weinig oplevert in verhouding tot het risico dat je neemt en het rendement bij andere beheerders.
En wees altijd op je hoede als iemand je een rendement belooft dat niet realistisch is.