FERTILITY TRIP
Sommige vrouwen schrikken er niet voor terug om de Belgische in-vitroreglementering te omzeilen en reizen naar het buitenland. ‘Sommige landen organiseren inderdaad ‘fertility trips’, met Spanje als land dat het dichtst bij ons ligt. De zorgkwaliteit is goed en de mensen die er actief zijn hebben een goed niveau. Een minpunt is dan weer dat zij er om marketingredenen en gezien de hoge kostprijs niet voor terugschrikken om bij vrouwen van boven de 50 twee embryo’s in te planten die uit eiceldonatie komen. Terwijl een tweelingzwangerschap op die leeftijd heel wat ethische en medische vragen oproept. Deze patiënten duiken vervolgens bij ons op voor het opvolgen van hun zwangerschap. In de laatste 5 jaar heb ik twee vrouwen van boven de 50 gehad die zwanger waren van een tweeling. Dat is geen record, want in medische artikels lees je soms over zwangerschappen bij Amerikaanse vrouwen boven de 60. Er was zelfs een Indiase van 67… Het stoort me dat artsen die geacht worden met de gezondheid bezig te zijn zich tot dit soort praktijken laten verleiden…’
Bij deze risicozwangerschappen wordt de medische opvolging opgedreven. ‘Deze vrouwen komen de laatste 2 tot 3 maanden wekelijks op consultatie. Er worden heel wat echografieën uitgevoerd. Dat zijn vaak mooie momenten. De kinderwens bij deze vrouwen is zo groot dat ze werkelijk alles in het werk stellen om die te doen slagen. Zij delegeren ook alle huishoudelijke taken, zodat ze zich 100% op hun gezondheid kunnen concentreren. Zij volgen mijn adviezen naar de letter op en dit in tegenstelling tot jonge meisjes van 15 die vaak onwetend zijn en doorgaan met uitgaan, alcohol drinken en roken.’
GEZONDHEIDSRISICO’S
Wie voor het eerst moeder wordt op zijn 45e loopt meer gezondheidsrisico’s dan vrouwen die dan hun 3e of 4e kind krijgen. ‘Wanneer het lichaam al een keertje zwanger is geweest, blijft dit in een soort geheugen zitten en worden de veranderingen van de zwangerschap beter verdragen. Idem voor de bevalling… Boven de 45 jaar zijn er duidelijk meer complicaties: hoger risico op miskraam, diabetes, hoge bloeddruk, meer keizersneden en vooral een hoger sterfterisico dat gekoppeld is aan de zwangerschap. Dit ligt 10 keer hoger van 45 tot 50 jaar in vergelijking met 35 jaar. Men mag ook niet voorbijgaan aan een hoger risico op borstkanker op de lange termijn. Dit als gevolg van de laattijdige zwangerschap en door de hormonale fertiliteitsbehandelingen. Wat de baby betreft zijn vroeggeboorte en groeiachterstand de grootste gevaren. Mongolisme is dan weer minder frequent bij late IVF, want oudere vrouwen worden zwanger met eicellen van jonge vrouwen. Sommige 40- en 50-moeders getuigen dat ze dankzij hun kind een tweede jeugd beleven. Maar die keuze kan niet gemaakt worden zonder voorbij te gaan aan de medische en ethische risico’s. Conclusie van Corinne Hubinont: ‘Indien men in België de adoptie zou vergemakkelijken, zou dit een alternatief kunnen zijn voor oudere vrouwen met een kinderwens en zouden ze zich niet moeten onderwerpen aan grote risico’s.’