hafefobie

Hafefobie: hoe ga je om met de angst om aangeraakt te worden?

Wie heeft er geen vriend of familielid die bij het minste of geringste lichamelijk contact terugdeinst? Dan is deze persoon waarschijnlijk gevoelig voor hafefobie, de angst om aangeraakt te worden.

Leestijd: 2 minuten

Het is algemeen bekend dat Latino’s de natuurlijke neiging hebben om vrienden en familie aan te raken, te kussen en te knuffelen. Een teken van gehechtheid dat niet bij iedereen in de smaak valt. Voor sommige mensen roept het simpele feit dat ze handen moeten schudden een gevoel van afkeer op. Dat is een van de symptomen van hafefobie, een weinig bekende fobie. Gedragscoach Christiane Razen legt uit hoe je best omgaat met deze angst.

Wat is hafefobie?

Hafefobie (van het Griekse hapto, tastzin, en phobos, intense angst), wordt gedefinieerd als een fobie voor elk mogelijk menselijk contact. Het is een irrationele angst om aan te raken of aangeraakt te worden. De angststoornis heeft meerdere oorzaken, die soms gekoppeld zijn aan een familiegeschiedenis. Zo kan de fobie genetisch bepaald zijn door een of beide ouders, maar hafefobie kan ook het gevolg zijn van een jeugdtrauma of van fysieke of seksuele agressie. Gezondheidsgerelateerde angst om ziektes op te lopen (bekend als mysofobie of smetvrees) kan dan weer niet de oorzaak zijn. Deze fobie treft ongeveer 7% van de bevolking en komt vaker voor bij vrouwen (bron: NCSR).

Hoe uit hafefobie zich?

Iemand die lijdt aan hafefobie kan vrij snel opgemerkt worden. “Ze trekken zich in zichzelf terug en vinden een goed excuus om lichamelijk contact te vermijden. Ze zullen zich vaak afzonderen in een treinwagon en een excuus verzinnen om niet naar buiten te gaan naar een plek waar ze aangeraakt zouden kunnen worden. De fobie kan ook invloed hebben op een doktersafspraak of zelfs op een relatie. Bij sociale relaties, familiefeesten of professionele vieringen zal men altijd een smoes verzinnen om elk teken van sympathie of genegenheid te vermijden (geen kussen, geen handen schudden)”, legt Christiane Razen, gedragscoach, uit.

Indrukwekkende symptomen

Voor mensen die aan hafefobie lijden, kunnen de symptomen talrijk en gevarieerd zijn:

  • Intense stress
  • Hoofdpijn
  • Gevoel van walging
  • Rillingen
  • Pijn op de borst
  • Opvliegers
  • Slaapstoornissen
  • Aantasting van de persoonlijkheid
  • Duizeligheid
  • Sociaal isolement
  • Onvermogen om een romantische relatie aan te gaan

Hoe wordt hafefobie behandeld?

Wanneer je de angstaanvallen niet langer kan vermijden, kan therapie bij een psychiater of psycholoog worden overwogen. “Van de mogelijke therapieën blijkt cognitieve gedragstherapie (CGT) na een paar maanden zeer effectief. Het principe is om de patiënt op een zeer gecontroleerde manier bloot te stellen aan de dingen die zijn of haar aanvallen uitlokken. Geleidelijke blootstelling leidt er uiteindelijk toe dat de patiënt het contact (fysieke of virtuele realiteit) accepteert. Om de oorzaken van deze intense stress diepgaand te behandelen, zal de specialist zich wenden tot een analytische therapie. Die is effectief, maar niet zo snel,” zegt Christiane Razen. Deze therapieën worden vaak gecombineerd met meditatie, hypnose of yogaoefeningen om rust te vinden.
Medicatie (op basis van anxiolytica en antidepressiva) mag alleen als laatste redmiddel en op ad-hocbasis worden gebruikt om een angstaanval te kalmeren.

De leukste berichten van Fifty & Me in je mailbox ontvangen? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.

Beeld ©Shutterstock


© Fiftyandme 2024