1. Praten over schaamte
De seksuoloog: ‘Schaamte heeft een enorme impact op je body image, je zelfvertrouwen. Verder voelen mensen ook vaak schaamte als ze merken dat wat voor hen op seksueel gebied werkt niet mainstream genoeg is. Schaamte is niet functioneel: het heeft weinig nut om je te schamen. En toch, het is een krachtig gevoel en dat verander je niet zomaar.’
‘Als partner zou je kunnen reageren: “maar daar hoef je je toch niet voor te schamen, zo erg is dat toch niet!” Dat klinkt empathisch maar eigenlijk minimaliseert het iets wat voor de ander belangrijk is. Als je partner je een boodschap over schaamte geeft is dat een vraag naar begrip en zorg. Daarom is het goed om eerst te laten weten dat je de boodschap au sérieux neemt. “Ik ben blij dat je me dat vertelt, ik snap dat het voor jou een belangrijk punt is. Kunnen we er samen voor zorgen dat het minder lastig is voor jou? ” Op basis van zo’n aanpak kan er iets veranderen in gevoel én praktijk.’
‘Vind je wat de ander je ontboezemt inderdaad beschamend, of heb je er zelf last van, zet dan – als het kan – in eerste instantie eventjes je eigen gevoel opzij. De ander stelt zich kwetsbaar op en het is belangrijk om dat op te vangen. Later kan je dan voor jezelf de eerlijkheid hebben om aan te geven wat haar of zijn woorden met je gedaan hebben.’
2. Praten over lichamelijke moeilijkheden
De seksuoloog: ‘Als je het gevoel hebt dat erover praten je rustiger zal maken dan zou ik je aanraden om het op voorhand te bespreken. Sommige mensen hebben na zo’n gesprek het gevoel dat er een last van hun schouders valt. Maar erover praten kan de vrijpartij ook bezwaren en onzekerheid teweegbrengen. Het kan je onder druk zetten en een verhaal worden in je hoofd: nu we erover gepraat hebben zal je zien dat ik weer ga blokkeren …’
‘En dan krijg je een soort selffulfilling prophecy. Heb je het gevoel dat het je onder druk zal zetten dan bespreek je het beter niet op voorhand. Of een lichamelijk ongemak tijdens een vrijpartij als een probleem ervaren wordt hangt er ook van af hoe jullie kiezen om ermee om te gaan. Neem nu erectiestoornissen: een gemiddelde man verliest tijdens een vrijpartij zijn erectie op een bepaald moment. Je lijf volgt je gevoel en je bent nu eenmaal niet tijdens de hele vrijpartij even opgewonden. Als jij of je partner daar meteen een probleem van maken dan bezwaar je een situatie die niet zwaar hoeft te zijn.’
‘Net zo bij pijn bij het vrijen. Als je meteen begint van “oei, het gaat niet” dan worden beide partners afgeremd. Maar als je samen afspreekt dat je het als man rustig gaat aanpakken, en dat jij als vrouw het tempo zal aangeven en zal zeggen of het gaat of niet dan hoeft dat het vrijen niet te belemmeren. Het kan juist een afstemming op elkaar geven.’
‘Je kan die thema’s ook zien als aspecten van elkaar seksueel aftasten en leren kennen. Het verkennen van grenzen en mogelijkheden maakt deel uit van een nieuwe partner ontdekken. In seks en praten over seks zijn er weinig regels en normen: het is het verkennen van twee mensen, in hun unieke combinatie.’
3. Praten over soloseks
De seksuoloog: ‘Je mag perfect twee seksualiteitsbelevingen hebben: één samen en één apart. Wat deel uitmaakt van je soloseksleven hoeft geen deel uit te maken van je seksleven met je partner en omgekeerd. Als je iets verandert in je soloseksleven – ook als er toeters en bellen aan te pas zouden komen – hoéf je daarover niet per se iets aan je partner te vertellen. Tenzij er andere mensen bij betrokken zijn, natuurlijk, dat is geen sologegeven meer.’
‘Er zijn best veel mensen die masturberen, bijvoorbeeld als hun behoefte aan seksuele ontlading groter is dan die van hun partner. Maar het hoeft zeker niet te betekenen dat je iets tekortkomt bij je partner. Moet je het hem dus vertellen of niet? Niet per se. Tenzij je dat zelf graag wilt, of tenzij er afspraken bestaan rond zulke thema’s. Als je partner ooit gezegd heeft: “in dat geval zou ik graag hebben dat je me dat vertelt …” Als dat voor jou doenbaar is, is het dankbaar om op zo’n moment je partner tegemoet te komen. Maar het is altijd weer schipperen tussen: waar voel ik me goed bij en waar voelt mijn partner zich goed bij?’
‘Ontdek je in je soloseksleven iets wat je graag zou integreren in het seksleven met je partner dan zal je er natuurlijk wel op moeten aansturen. Maar dat kan ook met non-verbale communicatie tijdens het vrijen zelf. Heb je toch het gevoel dat je iets mist bij je partner dan is het goed om daarover te praten. In dat geval moet de communicatie niet gaan over je soloseksleven maar over wat je graag anders zou willen in het vrijen met hem.’
Artikel gepubliceerd in Psychologies Magazine
http://www.psychologies.be/