luisteren naar je lichaam

Luister naar je lichaam en voorkom deze vervelende problemen

Je kan gezond blijven, als je maar een sterke geest of genoeg wilskracht hebt. Het lijkt een aanlokkelijk idee, maar op die manier zien we ons lichaam niet als volwaardige gesprekspartner. Luister naar je lichaam en voorkom dat het héél hard moet roepen (lees: je ziek maakt) om zich verstaanbaar te maken…

Leestijd: 4 minuten

Mind over matter

Als ons lichaam stop roept, schrikken we ons meestal een hoedje. Ten eerste omdat we het niet hebben zien aankomen, ten tweede omdat we eigenlijk helemaal niet willen dat ons lichaam een eigen stem heeft en ons vertelt wat we moeten doen en laten. We leven in de suprematie van het hoofd en onze mind beschikt. Of zo willen we toch geloven.

Dat onze geest invloed heeft op het lichaam is inmiddels duidelijk. We kennen niet alleen psychosomatische klachten (‘het zit tussen je oren’), ook placebo-effecten wijzen erop dat een gedachte of overtuiging een rechtstreekse invloed kan hebben op chemische processen in ons lichaam en tegenwoordig worden we overspoeld door boeken die ons overtuigen van de kracht van de gedachte, het belang van positief denken voor onze gezondheid en de essentie van mind over matter. Zo ontdekte de Amerikaanse celbioloog Bruce Lipton zelfs hoe onze cellen en genen letterlijk beïnvloed worden door effecten van buitenaf – zelfs door onze gedachten.
Dat gedachten invloed kunnen hebben op de materie kunnen we een prettig idee vinden, omdat het ons het gevoel geeft ons lichaam een stukje te kunnen beheersen. Je kan gezond blijven, als je maar een sterke geest of genoeg wilskracht hebt.

Maar los van de vraag of het dan wel zo gemakkelijk is om een krachtige geest te ontwikkelen, mogen we ook de tweede partner in de dialoog niet vergeten. Body en mind leven in constante uitwisseling met elkaar, en ook het lichaam heeft daarbij in de pap te brokken. Meer nog: ons lichaam spreekt in klare taal tot ons en het is belangrijk om daarnaar te leren luisteren. Luisteren we niet naar subtiele signalen, dan zal het lichaam almaar luider roepen of ons desnoods lam leggen, zodat we het eindelijk tijd geven voor herstel.

Een onopgelost probleem

Aandoeningen ontstaan in feite altijd omdat je vastzit in een bepaald probleem, van fysieke, emotionele of mentale aard’, signaleert Cathérine Verbeke, life coach bij OTL-Groepspraktijk, waar onder andere mensen met niet-aangeboren hersenletsels een op maat gemaakt parcours van lichaamstherapieën kunnen volgen. ‘Dat vastzitten veroorzaakt bewust of onbewust een angst die in het lichaam een biochemische reactie teweegbrengt: het reptielenbrein dat gericht is op overleven gaat negatieve stresshormonen produceren, zoals dopamine, cortisol en adrenaline. Daardoor worden je zintuigen op scherp gezet, met de bedoeling om een oplossing te vinden voor je probleem en de angst weer weg te werken. In een normale stresssituatie zal je lichaam daarna vermoeidheid creëren, zodat het weer in evenwicht kan komen en je kan recupereren. Duurt de stresservaring echter te lang, dan krijg je een continue productie van stresshormonen, waardoor vermoeidheid ontstaat. Niet alleen in je fysieke lichaam, maar ook in de andere lichamen waar wij bij lichaamswerk mee werken: het mentale, emotionele en energetische lichaam. Het gevolg is dat je spanningen gaat ontwikkelen, je organen trager gaan werken, je emoties negatiever worden, je mentaal moe wordt, geen ideeën en oplossingen vindt … Dat brengt je nog meer in angstmodus en zo beland je in een vicieuze cirkel. Je kapitaal aan energie geraakt uitput.’

Verlies van eetlust en concentratie, spanningen, hoofdpijnen, verzuurde spieren, duizelingen … het zijn allemaal signalen die erop wijzen dat er een onevenwicht is in je lichaam. Als je die symptomen negeert of onderdrukt met medicatie, zullen ze dan ook terugkomen of verergeren.

Maar dat is niet evident. ‘We leven erg in ons hoofd, we zijn zo opgevoed’, zegt Verbeke. We zijn in feite zo out of touch met ons lichaam, dat we niet meer beseffen hoe rijk het is als informatiebron. De minste spanning wordt door onze weefsels geregistreerd en wat naar binnen ging, moet er vroeg of laat ook uitkomen. Geven we ons lichaam die tijd en kans niet, zullen spanningen zich alleen maar verder opstapelen.


© Fiftyandme 2024