In elke vriendenkring is er (bijna) altijd een vriend die voortdurend problematische partners lijkt te kiezen. Het is een gedraging die als altruïstisch wordt beschouwd en meestal vrouwelijk van aard is, maar specialisten noemen het ook wel het ‘verpleegstersyndroom’.
Wat is het verpleegstersyndroom?
Het verpleegstersyndroom wordt door psychologen gedefinieerd als een buitensporige behoefte om een partner te helpen. Diens problemen trekken immers onvermijdelijk de persoon aan die aan dit syndroom lijdt. De betrokken vrouw heeft de neiging haar eigen leven en zorgen op de achtergrond te zetten en gaat vaak relaties aan met mannen die in emotionele of professionele nood verkeren.
De oorsprong van het syndroom
Waar moeten we de wortels zoeken van dit weinig bekende syndroom? “Het verpleegstersyndroom heeft verschillende mogelijke oorsprongen. De meest voorkomende betreft de gezinsomgeving, waarbij de vrouw geen normale kindertijd heeft meegemaakt en de verplichting had om als plaatsvervangende moeder voor (een deel van) het gezin te zorgen. Ze maakte dus sneller de overgang naar volwassenheid, om zo de andere leden van het gezin te kunnen beschermen en verzorgen. Dit verklaart waarom het syndroom vooral vrouwen treft,” verklaart psychologe Sandra Rollins.
Het gedrag blijft zich vaak voortzetten op volwassen leeftijd. De persoon blijft voor anderen zorgen en zoekt partners in nood. “Om zichzelf de illusie te geven dat ze nodig zijn voor het geluk van anderen. De behoefte om een buurman of partner te beschermen en te helpen is zowel psychologisch als materieel“, voegt Sandra Rollins eraan toe.
Welke oplossingen zijn er?
“Als je geconfronteerd wordt met dit syndroom – dat overigens geen pathologie is maar een gedrag – moet de wil om te veranderen van de betrokken vrouw uitgaan. Ze moet zich ervan bewust worden dat haar verlangen om de ander te helpen ten koste gaat van haar eigen welzijn. Zelfs van haar veiligheid, zowel fysiek als materieel. Want heel vaak trekt dit type vrouw mannen aan die haar onderliggende zwakte herkennen en er misbruik van maken. Om het proces te stoppen dat vrouwen ertoe drijft steeds weer hetzelfde type relatie op te zoeken, adviseer ik vaak gedragstherapie. Ze denken namelijk dat ze de overhand hebben, maar ze hebben het mis; veelal zijn ze er niet in hun eentje toe in staat om het gedrag van anderen, alcoholisme bijvoorbeeld, te veranderen”, legt Sandra Rollins uit. En de gevolgen kunnen ernstig zijn: “Een voorbeeld is dat je het missen van je eigen leven en verlangens ontkent. Bovendien gaat de behoefte om de ander te ‘redden’ soms of zelfs vaak gepaard met de nood aan erkenning. En als erkenning uitblijft, kan dat onrust en zelfs woede veroorzaken”, aldus de specialist.
Wat kan je dan doen om eruit te komen? “Volg een therapie die gericht is op jezelf. Zo kan je weer zelfvertrouwen krijgen en het idee om de hele wereld te willen redden, loslaten. Tot slot is het zaak om betere partners te kiezen, zodat je een constructievere en positievere relatie kan opbouwen“, besluit Sandra Rollins.
De leukste berichten van Fifty & Me in je mailbox ontvangen? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.
Beeld bovenaan © Shutterstock