Marlène de Wouters

Exclusief interview met Marlène de Wouters: “Mijn vriendinnen vinden het raar dat ik co-house”

Belgische televisiepersoonlijkheid en voormalig tennisspeler Marlène de Wouters mocht zich als professioneel tennisspeelster ooit 218e van de wereld noemen. Daarna sloeg ze een andere weg in en werd ze – hoewel een echte spring in t’ veld – meer dan 13 jaar lang een van de vaste VTM-coryfeeën. Tegenwoordig is het rustiger rond haar, maar dat betekent niet dat ze alleen thuiszit – in tegendeel.

Leestijd: 4 minuten

Marlène de Wouters, in Amsterdam geboren met de Belgische nationaliteit, is ondertussen 56 jaar. Wij hadden haar op z’n minst tien jaar jonger geschat, niet alleen vanwege de bijnaam ‘de Belgische Jennifer Lopez’ die ze jaren geleden kreeg na haar optreden in Sterren op de dansvloer. Kijkers houden van haar présence, altijd spontaan en inlevend.

Hoe ben je in de mediawereld terecht gekomen?

Marlène de Wouters: Televisie maken is nooit in me opgekomen; mijn grote liefde in mijn jongere jaren was tennis. Via tennis ben ik ooit uitgenodigd in een televisieprogramma waarna er werd gevraagd of ik een screentest wilde doen. Zo is de bal gaan rollen. Ik was vooral heel erg verwonderd, ik dacht dat m’n tennisloopbaan mijn toekomst was waarin ik veel zou gaan reizen, mijn talen gebruiken en mensen ontmoeten van verschillende nationaliteiten. Je kunt je dus wel voorstellen dat het een sprong in het duister was toen ik voor twee jaar bij VTM tekende. Het was niet m’n ambitie, maar ik ben wél een heel nieuwsgierig persoon in de positieve zin van het woord. Zo zie je maar weer: houd je oren en ogen open, er is zoveel te doen in deze wereld.

Wat was je persoonlijke hoogtepunt uit je showbizz tijd?

Er zijn veel verschillende hoogtepunten! Op professioneel vlak onder meer de vijf Gouden Ogen, een Belgische publieksprijs, die ik ontving voor Beste presentatrice en voor Beste talkshowhost. Maar ook Mike Verdrengh die me in 1995 opbelde en zei: ‘Houd 25 augustus maar vrij, je gaat een live debat doen op televisie met interactie uit het publiek en de mensen thuis’. Ik twijfelde eerst aan mezelf, maar uiteindelijk was dat de start van een hele reeks rechtstreekse debatten wat ik altijd heel graag heb gedaan. Een hoogtepunt op menselijk vlak is één van die debatten, dat ging over euthanasie. Een specifieke getuigenis van een man wiens vrouw en zoon geen euthanasie mochten plegen en met veel pijn gestorven zijn. Dat was zo brandend dat ik me dat moment altijd zal herinneren.

Het klinkt alsof je programma’s wilde maken waarbij je verhalen van anderen kon delen.

Er is altijd over mij gezegd, dat ik een empathisch interviewer ben, die echt luistert. Ik probeer mij in te leven in de wereld van de ander. Dat er de afgelopen decennia zoveel veranderd is in de mediawereld vind ik jammer. Er is een sensatiezucht ontstaan waar ik moeilijk mee om kan gaan. Een interviewer heeft vaak al een antwoord van tevoren in gedachten en zal net zolang sturen tot hij of zij het gewenste antwoord heeft. Als interviewer ben ikzelf meer van de no bullshit.

Heeft je dat ook onderscheiden van anderen?

Ik ben wel direct, maar niet brutaal. Er moet een gulden middenweg zijn.

En waar houd je je tegenwoordig vooral mee bezig?

Ik doe alleen nog maar waar ik zin in heb. Dat heb ik altijd al gedaan, maar nu nog net iets meer (lacht). Presenteren doe ik nog steeds, maar dan vooral in de privésector en voor Europese instellingen. Ik ben ook public speaking mentor onder andere voor Google. Maar ik coach ook studenten, ceo’s en bedrijfsleiders. Het is fijn om mensen te zien groeien en meer zelfvertrouwen te zien krijgen.

Nog steeds presenteren dus! Zou je ook ooit weer een televisieprogramma maken?

Als iets zich voordoet en ik voel me er goed bij, dan zou ik het niet afslaan. Maar ik heb geen behoefte meer om met m’n gezicht in de media te komen. 

Tekst gaat verder onder de afbeelding.

Marlène de Wouters

56 jaar en je ziet er nog zo goed uit. Wat is de beautyroutine van Marlène de Wouters?

Ik heb nooit gerookt en drinken is door mijn sportcarrière ook altijd beperkt gebleven. Één keer per jaar doe ik een detoxkuur, maar dat is pas iets van de laatste jaren. Ik zit niet aan de botox of fillers, ik heb altijd goed gesmeerd. Maar misschien wel mijn best bewaarde geheim? Ik dans de hele dag door thuis, in m’n keuken, in de hal, in de tuin. Soms moet ik de muziek uitzetten omdat ik anders alleen maar dans en er niet gewerkt wordt. Het maakt me vrolijk, geeft me positieve energie. 

Naar verluidt heb je geen last van het lege-nest-syndroom dankzij je woonsituatie. Vertel eens…

Klopt. Ik doe aan co-housing met drie andere mensen. Ik vind die mengeling van culturen onder één dak tof. Het is een vrolijke bende, een soort Friends voor volwassenen. We zijn met z’n vieren nu, buiten mijn drie kinderen. Één van hen woont er ook nog bij in. Mijn zoon is naar Parijs vertrokken maar als hij in het weekend naar België komt, dan is hij ook hier. Mijn jongste dochter is terug uit Madrid en is er ook regelmatig. De zithoek en de keuken delen we met z’n allen maar ik heb bijvoorbeeld wel een eigen koelkast in de keuken en een privégedeelte.

Zou je het anderen aanraden?

Er zijn veel alleenstaande mensen en dit is in mijn ogen een hele fijne oplossing om niet meer alleen te zijn. Ook tijdens de lockdowns door de coronapandemie was het een uitkomst. Mijn kinderen waren thuis en het was heel gezellig om met iedereen samen te leven. Mijn vriendinnen vinden de situatie misschien een beetje raar, maar mijn kinderen zijn er intussen aan gewend. Ik zou niet anders willen, ik vind het een uitgesproken manier om tolerant te zijn en je open te stellen voor andere manieren van denken, leven en zijn. 

Het volledige interview met Marlène de Wouters verscheen in de eindejaarseditie van Fifty&Me, dat nu in de winkel ligt. De rest van het interview lezen? Haal ‘m nu of abonneer.

De leukste berichten van Fifty & Me in je mailbox ontvangen? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.


© Fiftyandme 2024