Ouders beschikken over een zekere talent om geen enkel kind te bevoordelen ten opzichte van de andere kinderen. Maar wat als je als ouder wel een lichte voorkeur voor een kind hebt?
“Het is geen voorkeur, maar andere band”
Maria, 60 jaar, vertelt: “Ik heb een dochter en een zoon, de koningswens zoals ze zeggen. Twee kinderen met wie ik twee verschillende soorten relaties heb. Met mijn zoon, wiens moeilijke geboorte leidde tot een zekere kwetsbaarheid, heb ik meer tederheid. Ik ben meer bezorgd om hem, dat geef ik toe. Deze kwetsbare kindertijd heeft geleid tot een sterke band en er zijn weinig wrijving tussen ons. Wat de jongste betreft, heb ik de neiging haar meer te verwennen, op materiële wijze. Ik overlaad haar niet met dure geschenken, maar ik zorg ervoor dat ze alles heeft wat nodig is. Ze heeft ook een minder strenge opvoeding gehad dan mijn oudste. Deze twee verschillende relaties weerhouden me er niet van om evenveel van hen te houden. Het is gewoon de manier waarop ik hen liefde toon die anders is.”
“Ik heb een zwakke plek voor mijn kleindochter”
Een andere perspectief is dat van Francine, 58 jaar oud. “Ja, het is waar dat ik een voorkeur heb voor een van mijn kleinkinderen (ik heb er drie): mijn kleindochter. Ze is de jongste van de drie en ze is namelijk het enige meisje tussen de twee jongens. Ik heb de neiging om aan al haar verwenningen toe te geven. Natuurlijk worden de jongens ook verwend, maar de relatie is intiemer met mijn kleindochter en dit kan soms onhandig zijn. Ze vindt het heerlijk om me te komen knuffelen of tijd met me door te brengen in de keuken. Dus ja, ik geef het toe, ik breng mijn tijd liever met haar door. Of dit verkeerd is? Misschien, maar daar kan ik niets aan veranderen.”
Het belang van oprechtheid
Twee verschillende testimonials gebaseerd op een belangrijk punt: ontken nooit het vanzelfsprekende in een relatie tussen (groot)ouders en (klein)kinderen. “We hebben meerdere gezinnen zien instorten door jaloezie, wrok en rivaliteit”, legt psycholoog Claudia Noiret uit. “Ouders moeten zich bewust zijn van deze voorkeur, en proberen deze recht te zetten om een vorm van gelijkheid tussen kinderen te behouden”, voegt ze eraan toe. Houden we altijd op dezelfde manier van onze kinderen? “Nee, er zal altijd een element zijn dat de voorkeur geeft aan de een of de ander. Ouders kunnen zichzelf overtuigen van het tegendeel, maar de waarheid is helemaal anders”, benadrukt Claudia Noiret.
Hoe ga je om met een lievelingskind?
“Wanneer je bewust merkt dat je een voorkeur hebt voor een kind, dan moet je dat accepteren. Het is belangrijk om te begrijpen dat liefde verschillende vormen kan aannemen. Dat terzijde, als je een favoriet kind hebt, laat dat niet te zichtbaar zijn. Dat kan het kind ongemakkelijk maken en de anderen voelen zich oneerlijk behandeld. De rol van favoriete kind is ook een moeilijke taak om te dragen. Later realiseert het kind zich dat hij moet voldoen aan bepaalde verwachtingen van zijn ouders en dat is een last”, besluit Claudia Noiret.
De leukste berichten van Fifty & Me in je mailbox ontvangen? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.
Beeld © Shutterstock