Elk eiland is bereikbaar vanuit Athene en bezit zijn eigen bijzonderheden en geschiedenis: een ander accent, culinaire variaties en een dominante heilige. En toch zijn ze sterk verenigd. Afgezien van de orthodoxe godsdienst die hen verbindt, moesten de bewoners leren gebruikmaken van de zee voor hun bevoorrading en leven ze grotendeels van import. Wel groeien er heel wat verse groenten en fruit op hun land en produceren ze hun eigen olijfolie, kazen, honing en dranken (wijn bijvoorbeeld!).
Op de eilanden voel je een familiale band, iets wat je in een stad mist. Elk heeft zijn eigen relikwieën uit de oudheid, middeleeuwse kloosters, kapellen, gebouwen en kerken. Kenmerkend is ook dat de tijd er stilstaat. Het is immers algemeen geweten dat de moderniteit de eilanden nog niet helemaal is binnengedrongen. Men koestert de schoonheid van de zee, proeft de weldadige wijnen, de Griekse planten en kruiden. Het leven is anders.
© Katerina Katopis
Een greep uit de mooiste Griekse eilanden
Nee, de Griekse eilanden beperken zich niet tot de wit-blauwe huisjes en de (schitterende en unieke) zonsondergangen op Santorini. Eilanden zoals Mykonos zijn verstoken van vegetatie, terwijl andere, waaronder Andros, juist weelderig groen zijn. Het bergachtige landschap van Naxos is tijdens de wintermaanden vaak bedekt met sneeuw, terwijl archipels zoals de Sporaden,Cycladen en de Dodekanesos gekenmerkt worden door gouden zandstranden en kristalhelder blauw water. Limnos telt eindeloze stranden met fijn woestijnzand aan de ene kant van het eiland, terwijl het andere deel bezaaid is met meren en kolonies felroze flamingo’s. De enige constante is de diepblauwe zee die het eiland omringt.
© Katerina Katopis
Met hun kleine kerkjes en pittoreske dorpjes zijn Serifos en Sifnos representatief voor het DNA van de Cycladische eilanden.Serifos kent een wilde schoonheid, met imposante rotslandschappen en rustige stranden. Volgens de mythologische legenden was het eiland ooit zelfs de thuishaven van de Cyclopen. In Agios Sostis loopt een enkele strook land uit in de zee, waardoor twee stranden met helder water ontstaan. Het ene is zanderig en bedekt met struikgewas, terwijl het andere doorspekt is met gladde, ronde kiezels. De stranden zijn ongerept en vrij, dus ze worden niet overspoeld door toeristen. Sifnos biedt een schouwspel van traditionele Cycladische architectuur, met witgekalkte huizen en stenen straatjes. Het eiland barst van de restaurants met de meest uitgebreide menukaarten. Omega 3, in Platis Gialos, staat bekend om zijn verrukkelijke zeevruchten.
© Katerina Katopis
Meer naar het zuiden bereiken we Milos – de vindplaats van het beroemde beeld van Aphrodite, de Venus van Milo, dat vandaag te bewonderen is in het Louvre. De Chora, waarmee de bevolking refereert aan de centrale plaats van hun eiland, bevindt zich op een heuvel en is goed zichtbaar voor wie de haven nadert. Heel wat eilanden kozen ervoor hun hoofdstad op zo’n top te vestigen, om de inwoners te beschermen tegen aanvallen. Het water rond het eiland is buitengewoon helder, en met een snorkel duik je in een kleurrijk universum van vissen en koraal. Een passage door de rotsen en grotten van Sarakiniko is een absolute aanrader.
© Katerina Katopis
We eindigen in Astypalaia, vanwege de vorm ook wel de ‘vlinder van de Egeïsche Zee’ genoemd. Het eiland heeft een rijke geschiedenis, getuige de bouwwerken uit de Byzantijnse tijd en de talloze Venetiaanse invloeden. Het meest herkenbare detail zijn de windmolens. Ben je op zoek naar een unieke ervaring? Bezoek dan de stalagmieten- en stalactietengrotten, het archeologisch museum van Chora of de niet te missen stranden.
© Katerina Katopis
In het boek komen nog talrijke eilanden aan bod – het ene nog mooier dan het andere – die je per boot moet ontdekken om ze te kunnen bewonderen zoals het hoort. Een waar verzamelstuk over de geheimen van de Egeïsche Zee.
Greek Islands, Assouline Editions, assouline.com
De leukste berichten van Fifty & Me in je mailbox ontvangen? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.
Header afbeelding: © Katerina Katopis